پاڻي ويندو نيٺ لھي پر، اجڙيل گهر جو ڇا ڪريان؟
معصومن کان خالي خالي، هن پڌر جو ڇا ڪريان؟
گهر ڪچو پر گاري گپ سان، گذريل هفتي لنبيو هو،
ڪرڻ جھڙو ڪونہ هئو پر، پاڻيءَ ڇر جو ڇا ڪريان.
منھنجا مولا منھنجي قسمت، هاءِ اهو ئي لکيل هو،
گهوڙا گهوڙا ڪريان ڪھڙي، هن مقدر جو ڇا ڪريان.
چارئي ٻچڙا ڀتين هيٺان، ڪونہ ڪڍي سي سگهياسين،
دانھن ٻڌي بي ڪير نہ پھتو، هن شھر جو ڇا ڪريان.
“بيوس” ۽ بي حال ڏسي ڀي، آٿتڙو ڪنھن ڪونہ ڏنو،
لڙڪ لڪائي ڇڏيان ٿو پر، هن اوٻر جو ڇا ڪريان.