شاعري

دانھون ٻوڙيل ديس جون

”بيوس“ بخش علي چانڊيو ھڪ حساس شاعر، استاد ۽ سماجي ڪارڪن آھي. سنڌ ۾ جولاءِ ۽ آگسٽ 2022ع جي غير معمولي برساتن ۽ ٻوڏ جي تباهيءَ جتي لکين ماڻھن کي معاشي بدحالي، ڪيمپن ۾ لاوارثي ۽ دربدريءَ جي وَر ڪيو، اتي بدانتظامي، اقربا پروري، ڪرپشن ۽ واڳ ڌڻين جي بي حسيءَ وڏي انساني الميي کي جنم ڏنو. ان صورتحال ۾ ”بيوس“ بخش علي چانڊيي جي قلم مان هي سٽون سرجي نڪتيون، جيڪي ڪتابي صورت ۾ اوهان جي آڏو آهن. هُن ساڃاهوند ۽ سماجي ڪارڪن جي حيثيت سان ان سموري لڏپلاڻ، ڪيمپن جي وهنوار ۽ امدادي ورڇ سميت مڙني مامرن کي ويجهڙائيءَ کان ڏٺو ۽ انھن سڀني پيڙائن ۽ ڀوڳنائن کي محسوس ڪيو ۽ ان کي پنھنجي شاعريءَ ۾ قلمبند ڪيو آهي. 

Title Cover of book دانھون ٻوڙيل ديس جون

تون ٻاجهارا شل ٻاجهہ ڪجان، منھنجو هيڻو حال صفا آھي.

تون ٻاجهارا شل ٻاجهہ ڪجان، منھنجو هيڻو حال صفا آھي.
برسات جي آفت ٻوڙي ڇڏيو، توريءَ ٻي واھہ نہ ڪا آھي.

ٽن ڏينھن کان آھي پيٽ بکيو، ڪنھن ڪين ڏنو آ ٽڪر رکو،
اڳ منھنجي سنڌ لک پال هئي، پر اهڙو هاڻي ڏڪر آ پيو،
ٿو ڀاءُ جي ڀر سان ڀاءُ مري، پر ان کي نہ ڪا پروا آھي.

اڳ ڊي سي، اي سي ايندا هئا، امداد ورهائي ويندا هئا،
ڏتڙيل جي مدد ٿي ويندي هئي، پاڻ ئي ڳولي لھندا هئا،
پر هاڻ تہ اهڙو ڪال پيو، ڪئي هرڪنھن خوب دغا آھي.

دنيا تہ چوي خوشحال اسين، سچ آ تہ صفا بدحال اسين،
برسات وسي ڀل چار گهڙيون، پر گپ چڪ ۾ بيحال اسين،
نيڪال بہ سارا بند هوندا، اهڙو ڪونہ ڪيو ڪو بچا آھي.

هت “بيوس” جهنگ جا اصول آھن، باقي ڳالھيون فضول آهن،
اختيار ڌڻي سڀ کائي وڃن، وڏا تن جا قصا منقول آھن،
ٿو ماڻھوءَ کي ماڻھو کائي، ڪو شرم نہ ڪوئي حيا آھي.