سيد سڳورو آيو هو هت، گاڏيءَ مان ديدار ٿيو،
شيشو لاهي ڪونہ ڏٺائين، دل تي ڏاڍو بار ٿيو.
ماڻھن کي گهٽ وڌ ڳالھائي، ڇڏيو ويو پري هٽائي،
خاص ڪري تہ ڦل پوليس مان، هر ڪوئي بيزار ٿيو.
ماڻھو آيا تہ مدد ڏيندو، ٿورو ڇاندو پاندو ٿيندو،
ليڪن هيءُ تہ بک ماريندو، وڏو ڪو ڪردار ٿيو.
هرڪو چئي پاڻي ڪڍرائي، ليڪن ڄڻ تہ ويو وڌائي،
ٻئي ڏينھن گهر ٻڏي ويا سارا، اهڙو ڪو اسرار ٿيو.
ڳالھہ ڪئي هڪڙي ورجائي، اسان ڏنس تيل ڀرائي،
باقي سکڻن دلاسن تي، هر ڪو ئي پئي ٻلھار ٿيو.
ملازم بہ ڇڏيائين سٽي، پنج ڏينھن انھن جا ڪٽي،
هيءُ ڪو عام منسٽر ناهي، “بيوس” هي فنڪار ٿيو.