شاعري

دانھون ٻوڙيل ديس جون

”بيوس“ بخش علي چانڊيو ھڪ حساس شاعر، استاد ۽ سماجي ڪارڪن آھي. سنڌ ۾ جولاءِ ۽ آگسٽ 2022ع جي غير معمولي برساتن ۽ ٻوڏ جي تباهيءَ جتي لکين ماڻھن کي معاشي بدحالي، ڪيمپن ۾ لاوارثي ۽ دربدريءَ جي وَر ڪيو، اتي بدانتظامي، اقربا پروري، ڪرپشن ۽ واڳ ڌڻين جي بي حسيءَ وڏي انساني الميي کي جنم ڏنو. ان صورتحال ۾ ”بيوس“ بخش علي چانڊيي جي قلم مان هي سٽون سرجي نڪتيون، جيڪي ڪتابي صورت ۾ اوهان جي آڏو آهن. هُن ساڃاهوند ۽ سماجي ڪارڪن جي حيثيت سان ان سموري لڏپلاڻ، ڪيمپن جي وهنوار ۽ امدادي ورڇ سميت مڙني مامرن کي ويجهڙائيءَ کان ڏٺو ۽ انھن سڀني پيڙائن ۽ ڀوڳنائن کي محسوس ڪيو ۽ ان کي پنھنجي شاعريءَ ۾ قلمبند ڪيو آهي. 

Title Cover of book دانھون ٻوڙيل ديس جون

قيامت، صغرا جو منظر سنڌ، بلوچستان ۾،

قيامت، صغرا جو منظر سنڌ، بلوچستان ۾،
ويا لڙهي معصومڙا برسات ۽ طوفان ۾.

چئوطرف لاشا لڙھن ٿا لڙڪ ئي رڪجن نہ ٿا،
دل اندر ماتم متل، منظر اهي سهجن نہ ٿا،
مرڪندڙ معصومڙا اونڌا پيل، وسرن نہ ٿا،
اڳ ڪڏھن اهڙو ڏٺو منظر نہ ڪوهستان ۾،
ويا لڙهي معصومڙا برسات ۽ طوفان ۾.

چئوطرف پاڻيءَ اندر مظلوم لاشا الامان،
يا خدا ڪيڏانھن وڃن مجبور پياسا الامان،
حڪمرانن جا ٿا ڏسجن ڪُڏ تماشا الامان،
ڄڻ تہ شامل ئي نہ آھن هو تہ پاڪستان ۾،
ويا لڙهي معصومڙا برسات ۽ طوفان ۾.

وڻن ۾ لاشا ٽنگيل ٻيا گپ، گاري مان لڀن،
جان جانان جگر گوشا، هن ڪناري مان لڀن،
تيز پاڻيءَ ۾ لڙهيل ٿا روھہ ڪاري مان لڀن،
ڪفن نہ پاتئون ڪين ٿيا، مدفون قبرستان ۾،
ويا لڙهي معصومڙا برسات ۽ طوفان ۾.

ڪانہ پھتي آ اتي فرياد تن جي ڇا ڪجي؟
انڪري آ ڪين ٿي امداد تن جي ڇا ڪجي؟
ڇو ڀلا ڪنھن کي نہ آھي ياد تن جي ڇا ڪجي؟
هر ڪوئي ڳائي قصيدا حاڪمن جي شان ۾،
ويا لڙهي معصومڙا برسات ۽ طوفان ۾.

دل چوي ٿي ڀائرن جي مدد لاءِ ڪجهہ ڪجي،
جيترو جنھن کان ٿئي سو گڏ ڪري پھچائجي،
حال ڀائي ٿي ڀلا ڪو ڏک ذرو تہ گهٽائجي،
هن گهڙي بي ڪجهہ نہ ٿيو پوءِ شڪ آ ايمان ۾،
ويا لڙهي معصومڙا برسات ۽ طوفان ۾.

سڀ اٿي پئو ۽ بلوچي ڀائرن سان گڏ ٿيو،
۽ سنڌين جي ساٿ جي هن ساٿ وارو سڏ ٿيو،
ڪائي مجبوري نہ آھي ڪين ڪاهل ڏڏ ٿيو،
پوءِ متان روئندا رهو “بيوس” انھيءَ ارمان ۾،
ويا لڙهي معصومڙا برسات ۽ طوفان ۾.