جيئن جيئن موسم رنگ مٽايو، ظاهر ٿي شيطاني آ،
سڪل واڱڻ بہ اڍائي سئو ۾، هيءَ بہ تہ مسلماني آ.
واھه پٽاٽا تنهجي مستي، سئو ويھن ۾ ناهي سستي،
بصر ٻہ سئو ۾ بہ نہ ملي، سبزي هيءَ تہ شاهاني آ.
ڀينڊين ايڏو کاڌو ڀڙڪو، قيمت ٻڌي لڳو ٻڙڪو،
ٽي سئو جو آ هڪڙو ڪلو، کائڻ کان وئي ماني آ.
توري، گوبي ڪدوءَ وارا، تن جا ٿي ويا وارا نيارا،
خاص ڪري هي ڦلن* وارا، ياد نہ ڪوڏر، ڪاني آ.
ٿورو ڪريو سھڻا غور، ڪيڏانھن ويندا سبزي خور،
مرغي پوءِ بہ سستي آ، پر سبزيءَ تي حيراني آ.
چار سئو جو ڪلو گوار، کاءُ نہ ايڏي “بيوس” خار،
ٽماٽي خان جو نالو وٺندو، ڪو بہ نہ پاڪستاني آ.
****
* ڦل شھر