اسان جا گهر ٻڏل آھن، اوهان کي آھي سياست جي،
اسان جا پٽ مئل آھن، اوهان کي آھي سياست جي.
خدا جي واسطي پنھنجا، رٽيل ڀاشڻ نہ دهرايو،
اسان جا هڏ ٽٽل آھن، اوهان کي آھي سياست جي.
جنين سان ووٽ ڏنو هو، چوان سو هٿ ڇڏيان ٽوڙي،
خنجر سيني کُتل آھن، اوهان کي آھي سياست جي.
اوهان جي پيءُ ڏاڏن جون ڀلا بئنڪون هيون ڇا اڳ،
اڪائونٽ ڇو ڀريل آھن؟ اوهان کي آھي سياست جي.
اسان جو ڳوٺ جن ٻوڙيو، خدا تن کي نہ بخشيندو،
اهي ئي قاتل اصل آھن، اوهان کي آھي سياست جي.
اڙي چمچا پٽنھن کي بي، ٻہ ٽي غوطا تہ ڏياري ڏس،
اسان جا رت تتل آهن، اوهان کي آھي سياست جي.
ادا شاعر هي لالچ ڇڏ، انڌا ايئن ٿيءُ نہ درٻاري،
گهڻا “بيوس” کتل آھن، اوهان کي آھي سياست جي.