شاعري

دانھون ٻوڙيل ديس جون

”بيوس“ بخش علي چانڊيو ھڪ حساس شاعر، استاد ۽ سماجي ڪارڪن آھي. سنڌ ۾ جولاءِ ۽ آگسٽ 2022ع جي غير معمولي برساتن ۽ ٻوڏ جي تباهيءَ جتي لکين ماڻھن کي معاشي بدحالي، ڪيمپن ۾ لاوارثي ۽ دربدريءَ جي وَر ڪيو، اتي بدانتظامي، اقربا پروري، ڪرپشن ۽ واڳ ڌڻين جي بي حسيءَ وڏي انساني الميي کي جنم ڏنو. ان صورتحال ۾ ”بيوس“ بخش علي چانڊيي جي قلم مان هي سٽون سرجي نڪتيون، جيڪي ڪتابي صورت ۾ اوهان جي آڏو آهن. هُن ساڃاهوند ۽ سماجي ڪارڪن جي حيثيت سان ان سموري لڏپلاڻ، ڪيمپن جي وهنوار ۽ امدادي ورڇ سميت مڙني مامرن کي ويجهڙائيءَ کان ڏٺو ۽ انھن سڀني پيڙائن ۽ ڀوڳنائن کي محسوس ڪيو ۽ ان کي پنھنجي شاعريءَ ۾ قلمبند ڪيو آهي. 

Title Cover of book دانھون ٻوڙيل ديس جون

منھنجي ڌرتي ماءُ ٻڏل آھي

منھنجي ڌرتي ماءُ ٻڏل آھي،
هر جاءِ تان روڊ ٽٽل آھي.

هر پاسي پاڻي، ئي پاڻي آ،
ھي جندڙي جيجل ساڻي آ،
ويچار ۾ دل هي ويڳاڻي آ،
جيئڻ بہ ٿيو مشڪل آھي.

گهر گهاٽ بہ هيڏي پاڻي ۾،
هوڏي ڏس ڪيڏي پاڻي ۾،
سڀ گوڏي جيڏي پاڻي ۾،
جيئڻ ٿيو موت مثل آھي.

هر ڏينھن رئان هر رات رئان،
آھي تن ۾ لڳل سا تات رئان،
سئو جاڳن ٿا جذبات رئان،
بس ٽانڊن ۾ ڄڻ دل آھي.

پيو گهرڙو منھنجو يار ڪري،
ڪا ڪانہ بچي ان ۾ ٺڪري،
هي آھہ وئي دل مان نڪري،
مقدر ئي منھنجو ڦٽل آھي.

مان ڇا ڪريان “بيوس” آھيان،
پنھنجي نہ بلڪل وس آھيان،
هي سوچي ٿيندو بس آھيان،
منھنجو شايد ڀاڳ لڪل آھي.