شاعري

دانھون ٻوڙيل ديس جون

”بيوس“ بخش علي چانڊيو ھڪ حساس شاعر، استاد ۽ سماجي ڪارڪن آھي. سنڌ ۾ جولاءِ ۽ آگسٽ 2022ع جي غير معمولي برساتن ۽ ٻوڏ جي تباهيءَ جتي لکين ماڻھن کي معاشي بدحالي، ڪيمپن ۾ لاوارثي ۽ دربدريءَ جي وَر ڪيو، اتي بدانتظامي، اقربا پروري، ڪرپشن ۽ واڳ ڌڻين جي بي حسيءَ وڏي انساني الميي کي جنم ڏنو. ان صورتحال ۾ ”بيوس“ بخش علي چانڊيي جي قلم مان هي سٽون سرجي نڪتيون، جيڪي ڪتابي صورت ۾ اوهان جي آڏو آهن. هُن ساڃاهوند ۽ سماجي ڪارڪن جي حيثيت سان ان سموري لڏپلاڻ، ڪيمپن جي وهنوار ۽ امدادي ورڇ سميت مڙني مامرن کي ويجهڙائيءَ کان ڏٺو ۽ انھن سڀني پيڙائن ۽ ڀوڳنائن کي محسوس ڪيو ۽ ان کي پنھنجي شاعريءَ ۾ قلمبند ڪيو آهي. 

Title Cover of book دانھون ٻوڙيل ديس جون

ماروئڙا هي سانگيئڙا ڏس، ڏينھن سڄو ئي واندا آهن،

ماروئڙا هي سانگيئڙا ڏس، ڏينھن سڄو ئي واندا آهن،
ڪوئي ڪم نہ ڪار ڪندا، امداد پنڻ لئہ ماندا آهن.

ڏينھن سڄو هوٽل تي ويھي، بئنچن جو پيا زيان ڪندا،
ٺوهين وانگي ٺوڪر کائي، ڪجهہ نہ ڪمائي آندا آھن.

زالن پويان هوندا تہ ڪڏھن ٿي، انھن کي امداد ملي،
ماري ڪٽي ان کان ڦري پوءِ، ڪندا ڇاندا پاندا آھن.

گهر جي لنب ۽ مرمت ڪن ها، شايد سو تہ بچي ٿي سگهيو،
ان تي محنت ڪانہ ڪيائون، هاڻ تہ بڻيا باندا آھن.

“بيوس” ھن برسات بہ ويتر، ڪئمپن ۾ اچي بند ڪيا،
ڪريل ڪڏھن گهر ٺاهيندا، سوچي نڪتا سياندا آھن.