قمر راڄپر
هڪ ڏينھن بحث ڪندي مون پي اين پي جي مخالفت ڪندي چيو تہ انھي پارٽي ۾ عبدالحميد جتوئي بہ آهي، جيڪو بنيادي طور وڏيرو آهي ۽ ان لاءِ مشھور آهي تہ هارين کي پويان بصر وجهندو آهي، ان تي قمر صفا ناراض ٿي ويو تہ جتوئي منھنجو ليڊر آهي توکي ڪو بہ حق نہ آهي تہ ان تي تنقيد ڪرين يا ان جي مخالفت ڪرين، ان تي مون چيو ادا انقلابي سياست ۾ اسان وٽ جاگيردارن، سرمائيدارن ۽ بورجوازن جي ڪابہ گنجائش نہ آهي، هڪ ڏينھن رحمت ﷲ جي صلاح سان قمر نارا جيل ۾ شاھہ محمد شاھہ کي خط لکيو تہ سميع، عنايت ۽ ڏاڏو اسان جي ڪابہ ڳالھہ ڪونہ ٿا مڃين اهڙيءَ طرح ڪيترائي دفعا هنن شاھہ محمد شاھہ کي اسان خلاف غلط فھميون پيدا ڪرڻ جون ڪافي حرامپايون ڪيون.
هڪ ڏينھن وارڊ ۾ ملاکڙو ڪيو ويو، مونسان نمبر وار ٻہ برداشتي وڙهيا، مير بخش ۽ ڌڻي بخش جن کي مون ملھہ ماري پوءِ وري قمر مونسا ملھہ وڙهيو پاڻ کي ٿلھو سمجهي وڙهيو پر هن کي ڌڪ اچي ويو، چيائين تو سياسي انتقام ورتو آهي مون چيو واھہ ادا تنھنجي سوچ کي سلام.
نوٽ: قمر پڙهائي جو شوقين، ڪم ڪار جو ذميوار ضرور هو مگر سندس غير انقلابي عادتون ڳڻڻ کان گهڻيون، تاريخ تي هلندو تہ رحمت ﷲ وانگر سڀ ڪنھن جي کيسي ۾ هٿ هڻندو، ڪنھن کان پئسہ تہ ڪنھن کي سامان جي لسٽ لکي ڏيندو، تاريخ تان موٽندو تہ برداشتي کي جوتو ڏيندو تہ برش هڻي ڪمري ۾ رک، صبح جو جي چانھہ نہ مليس تہ صفا موڊ خراب، برداشتي کي دڙڪا ڏيندو، جي بخار اچيس يا مٿي ۾ سور پئيس تہ سڄو وارڊ پريشان، ڄڻ همراھہ اجهو ٿو مري، شاھہ محمد شاھہ کي استعمال ڪرڻ جو پورو فن رکي، کيس عورتن وارن نخرن سان ڳالھہ چوندو، گهڻو وقت پليجي سان ڪچھري ڪندو، جنھن ڪري سندس ذهن تي پليجو صاحب جو گهڻو اثر آهي، يڪدم چڙندو سندس غلطي جو ڪڏهن بہ کيس احساس نہ ٿيندو آهي، باقي جيڪو سندس ساراھہ ڪندو پوءِ ان جا ٺٺ، کيس ڪمري ۾ وٺي وڃي چانھہ پياريندو يا شربت پياريندو. ھي ھمراھہ ساراھہ جو گهڻو قائل آھي.