جيل ڊائري

ڪَتيون ڪيئن قيد ۾ گذريون

ڏاڏو متارو ڏاھري 1979ع ۾ گرفتار ٿيو. هن کي اذيتناڪ جسماني ٽارچر ڪيو ويو ۽ پوءِ لاڳيتو 5 سالن تائين جيل ۾ رهيو. متاري ڏاھري جي ھن ڊائريءَ جو وچور رڳو سندس جيل ياترا جو ذاتي احوال نہ پر ضياء جي فوجي آمريت جي ھڪ ڪاري دور خلاف خاص طور سنڌ جي قومي جمھوري ۽ ترقي پسند تنظيمن، اڳواڻن ۽ شخصيتن جي جدوجھد جي ھڪ تاريخ پڻ آھي. ھن ھڪ وڏي اڳواڻ کان وٺي ننڍي ڪارڪن جي موجودگي جو ذڪر ڪيو آھي،

  • 4.5/5.0
  • 273
  • 48
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ولي ڏاهري
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book Katyun Keay Qaid Mein Guzryun

جيل ۾ ڪامريڊ حيدر بخش جتوئي جي ورسي ملھائي وئي

21 مئي 1982ع اڄ ڪامريڊ حيدر بخش جتوئي جي ورسي جيل ۾ ملھائي وئي صبح کان تيارين ۾ هئا سين، اسان جي وارڊ جي انتظاميہ سيڪريٽري غلام رسول زرداري کي چيوسين تہ تون جيئي سنڌ جي ايم سيد وارن دوستن کي دعوت ڏئي اچ، غلام رسول انھن کي دعوت ڏيڻ ويو پر ڊاڪٽر دودو مھيري ۽ سندن ساٿين کيس جواب ڏنو تہ اسين ڪامريڊ حيدر بخش جتوئي جي ورسي ۾ شامل نہ ٿينداسين، سبب اهو ٻڌايو ويو تہ اسان جو دوست لطيف لغاري جيل جي اسپتال ۾ داخل آهي ان ڪري اسين سڀ ٽينشن ۾ آهيون، حالانڪ اهو ڪو معقول جواب يا سبب نہ هو، مگر دوستن شريڪ ٿيڻ کان انڪار ڪيو، باقي ٽن پارٽين شرڪت ڪئي جنھن ۾ ڊي ايس ايف، ايس ايس ٽي ۽ جساف ليفٽ شريڪ ٿيون، جلسو باريڪ ۾ ڪيو ويو، اسٽيج سيڪريٽري جا فرائض مون سرانجام ڏنا جلسي جي ڪارروائي شاھہ جي بيت سان شروع ڪئي وئي جن دوستن ڳالھايو انھن ۾ 1. محمد خان سولنگي ڊي ايس ايف 2. اسد گاڏهي ايس ايس ٽي، 3. غلام رسول زرداري جساف ليفٽ، 4. ارشاد نظاماڻي آزاد، 5. غوث علي شاھہ جساف ليفٽ، 6. نياز سومرو ڊي ايس ايف، 7. شير محمد مڱريو ڊي ايس ايف، 8. خان محمد لغاري جساف ليفٽ، 9. امداد چانڊيو ڊي ايس ايف، هنن دوستن مختصر ڪامريڊ حيدر بخش جتوئي تي روشني وڌي ۽ کيس خراج تحسين پيش ڪئي، ڪامريڊ حيدر بخش جتوئي 1901ع ۾ بکو ديري تعلقي ڏوڪري ۾ پيدا ٿيو، سندس والد الھداد هڪ غريب هاري هو ڪاريڊ حيدر بخش جتوئي ارڙهن سالن جي عمر ۾ سنڌي فائنل پاس ڪيائين ۽ روينيو کاتي ۾ ڪلارڪ هو، پوءِ هيڊ منشي ٿيو ان کان پوءِ مختيارڪار ٿيو بعد ۾ ڊپٽي ڪليڪٽر حيدر آباد ٿيو، 1944ع ۾ هاري ڪاميٽي سنڌ ۾ شامل ٿيو هي اٽڪل مختلف موومينٽس ۾ ست دفعا جيلن ۾ ويو پاڻ 1969ع ۾ وفات ڪري ويو، سنڌ ۾ سندس ڪردار قومي طبقاتي حوالي سان تاريخي آهي، سندس نعرو هو، تہ (جيڪو کيڙي سو کائي)، هن هارين لاءِ آخري دم تائين پنھنجو عمل جاري رکيو.
اڄ مزي جھڙي ڳالھہ اها ٿي تہ پروگرام دوران عبدﷲ شاھہ لوھہ جي سيخ کڻي سڪندر ابڙيجو تي حملي ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي ۽ سبب اهو ٻڌايو تہ مون ڏانھن اکيون ڦاڙي ڇوٿو ڏسين، غلام نبي خشڪ ڊوڙ ڪري وڃي هن کان سيخ کسي هنن جي اهڙي حرڪت تي ڪجهہ وقت لاءِ پروگرا ۾ انتشار ڦھلجي ويو، بحرحال جلسو ختم ٿيڻ کان پوءِ منھنجي روم تي ميٽنگ ٿي ان ۾ عبدﷲ شاھہ جي بي واجبي ۽ اڳرائي جي ڪري هن تي تنقيد ٿي تہ اها هائوس جي ڊسيپلين ۽ ضابطن جي ڀنڃڪڙي آهي ان ڪري سڪندر کان معافي وٺڻ لاءِ کيس چيو ويو، هن پنھنجي غلطي تسليم ڪئي ۽ معافي ورتي پوءِ مون، امداد چانڊيو ۽ خان محمد لغاري، سڪندر، شاھہ جھان شاھہ ۽ رضا شاھہ سان ڳالھيون ڪيون کين مطمئن ڪري ٺاھہ ڪرايو سين تہ جيئن وڌيڪ ڪو مسئلو پيدا نہ ٿئي.