ڀاءُ عبدالسميع جو موقف
اڄ 1982-12-25 تي ڀاءُ عبدالسميع مڱريو سکر مان مون سان ملاقات لاءِ آيو ۽ مونکي سمجهايائين تہ 12 جنوري 1983 تي پنھنجي تنظيم ۾ ٿيندڙ قومي ڪنوينشن ۾ ٻڌو اٿم تہ تون چيئرمين جي عھدي لاءِ بيھين ٿو، پر مان توکي صلاح ٿو ڏيان تہ تون ان عھدي تي نہ بيھہ، ڇو جو هڪ تہ توکي جيل ۾ ٽي سال ٿي ويا آهن ٻيو تہ پاڻ وارن دوستن جي غلط پاليسين ۽ آمرن سان سوديبازي جي ڪري شاگرد سياست جي عمر بہ ختم ٿي وئي آهي، ٽيون تہ تنھنجي زبردست ۽ اعليٰ ڪردار کي ٻيا ٻاهريان استعمال ڪندا، چوٿون تہ شاھہ محمد شاھ، ابوبڪر زرداري ۽ قمر راڄپر گروپنگ تي لاهي پاهي بيھي رهيا آهن، جيڪي شاگردن ۾ وڏي بيچيني پيدا ڪري رهيا آهن، جنھن جا بہ وڏا ناڪاري اثر ظاهر ٿيڻ وارا آهن ان ڪري منھنجي ڀائرن واري صلاح اٿئي تہ توکي نہ بيھڻ گهرجي. بحرحال وڏي بحث مباحثي کان پوءِ هن مون کي قائل ڪيو تہ مونکي نہ بيھڻ گهرجي، آئون عبدالسميع جي راءِ جو تمام گهڻو خيال ڪندو آهيان ڇو تہ هي منھنجو سچو دوست آهي، مون کي يقين آهي تہ هي ڪڏهن بہ مونسان دوکو نہ ڪندو، پوءِ چيائين تہ آئون وڃي ظاهر ٿو ڪريان تہ ڏاڏو نٿو بيھي مون چيو ٺيڪ آهي تون وڃي سڀني کي ٻڌاءِ مون کي ڪو بہ اعتراض نہ آهي، مون لاءِ اڄ ٽوپي سوکڙي طور کڻي آيو هو.