جيل ڊائري

ڪَتيون ڪيئن قيد ۾ گذريون

ڏاڏو متارو ڏاھري 1979ع ۾ گرفتار ٿيو. هن کي اذيتناڪ جسماني ٽارچر ڪيو ويو ۽ پوءِ لاڳيتو 5 سالن تائين جيل ۾ رهيو. متاري ڏاھري جي ھن ڊائريءَ جو وچور رڳو سندس جيل ياترا جو ذاتي احوال نہ پر ضياء جي فوجي آمريت جي ھڪ ڪاري دور خلاف خاص طور سنڌ جي قومي جمھوري ۽ ترقي پسند تنظيمن، اڳواڻن ۽ شخصيتن جي جدوجھد جي ھڪ تاريخ پڻ آھي. ھن ھڪ وڏي اڳواڻ کان وٺي ننڍي ڪارڪن جي موجودگي جو ذڪر ڪيو آھي،

  • 4.5/5.0
  • 273
  • 48
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ولي ڏاهري
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book Katyun Keay Qaid Mein Guzryun

سپرنيٽينڊنٽ جيل جي چالاڪي ۽ مڪاري

.18.11.82 تي اڄ معمول مطابق پڙهائي ڪرڻ بعد اخبارون پڙهيون سين.اڄ غوث شاھہ، عبدﷲ شاھہ، غلانبي پنھور ۽ علي محمد سان ملڻ جي لاءِ ڊپٽي کي درخواست ڏني سون، تہ ٿوري دير اسان کي انھن سان ملاقات ڪرائي وڃي، ڊپٽيءَ سپرنيٽينڊنٽ کي ملاقات ڪرائڻ لاءِ چيو سپرنيٽينڊنٽ ڏاڍو چالاڪ ۽ مڪار آهي اهو يڪدم سڄي اسٽاف سان وارڊ جي رائونڊ جو پروگرام ٺاهي اچي نڪتو اوچتو در تي جمعدار سيٽي وڄائي اسين تاش کيڏي رهيا هئا سين، تڪڙا ٻاهر نڪتاسين سپاهي ڊوڙندو منھنجي ڪمري ڏي اچي رهيو هو ۽ ڊڄندي چوڻ لڳو تہ توهان کي صاحب سڏي ٿو ايتري ۾ تقريبن شاگرد کولين مان نڪري آيا. سامھون والي بال جي ميدان تي سپرنيٽينڊنٽ چوڻ لڳو تہ توهان سڀني تنظيمن فيصلو ڪري هنن ٻن کي هن وارڊ مان ڪڍي ڇڏيو آهي، هاڻي هنن سان ملاقات ڪرڻ جي ڪھڙي ضرورت آهي، وري وڌيڪ غلط فھميون پيدا ٿينديون ۽ زور سان چوڻ لڳو تہ الھہ بچايا مرڻاس صاحب توهان کي مون سڏ ڪرايو ان لاءِ تہ ڪيئن آئون صحيح ٿو چوان يا نہ...؟ هو سپرنيٽينڊنٽ جي اشاري تي وڏيري جي ڪمدار وانگر وچ ۾ بيھي چوڻ لڳو صاحب سچ ٿو چوي پنھجو وڏو آهي، توهان اسان جي تنظيم ۾ مداخلت ٿا ڪريو ۽ همراھہ سپرنيٽينڊنٽ کي پاڻ وڻائڻ لاءِ ڪجهہ گرم ٿي ويو، غوث شاھہ ۽ عبدﷲ شاھہ سپرنيٽينڊنٽ کي چيو تہ اسين هنن جي فيصلي جي ڪري ٻنھي کي واپس وارڊ نٿا گهرايون، اها اسان غلطي نہ ڪئي آهي باقي رهيو سوال تہ اهو سڀني تنظيمن جو فيصلو نہ آهي صرف جيئي سنڌ (جي ايم سيد) وارن جو فيصلو آهي ايتري ۾ مرڻاس تمام گهڻو ڳالھائي اجائي بحث بازي شروع ڪئي ۽ الطاف بہ مداخلت ڪئي، انھي تي مون کي ڏاڍو ارمان ٿيو ۽ ڪاوڙ بہ لڳي سو ڪجهہ چڙ ۾ اچي هنن سڀني شاگردن جي اڳيان ۽ آفيسرن اڳيان چيم تہ اهون منازرو بھتر نہ آهي جيڪڏهن ملاقات نٿي ڪرائي وڃي تہ ٺھيو، بس ڪريو، سپرنيٽينڊنٽ وڃڻ لڳو سڀئي واپس ٿياسين اوچتو غلانبي خشڪ صفا اکيون ڦوٽاري وڏي آواز ۾ چوڻ لڳو اها غوث شاھہ ۽ عبدﷲ شاھہ جي ڪھڙي شرافت آهي، ڇو پرچي لکي سپرنيٽينڊنٽ کي گهرايو اٿس...؟ مطلب تہ همراھہ هنن تي چڙهي ويو ۽ داداگيريءَ سان دٻائڻ لڳو ۽ چوڻ لڳو تہ ٺيڪ آهي توهان ٻئي هن وارڊ مان نڪري وڃو مون کي اهو ڏاڍو ڏکيو لڳي رهيو مگر خاموشي اختيار ڪندي اچي ڪمري ۾ ويٺس، شاھہ وارن بہ خشڪ کي چيو تہ تون اسان جي تنظيم جو ٿي ڪري اجائي ڊيگهہ پيو ڪرين ٻيو ڪو هجي تہ خبر پئجي وڃيس، مون بہ خشڪ کي چيو تہ صالحين جون حرامپايون توکي ڏسڻ ۾ نٿيون اچن باقي پنھنجن تي ايترو گرم نہ ٿي، بحرحال اقبال بہ چيو تہ شاھہ وارن اهو سٺو نہ ڪيو ڀلي هن وارڊ مان نڪري وڃن ۽ شمس گوپانگ بہ ائين چيو.
شام جو غلام نبي ۽ اقبال ناريجو آيا تہ هنن چيو تہ شاھہ وارن وارڊ مان نڪري وڃڻ جي پرچي لکي آهي تہ کيس روڪيون ڇو تہ تنظيمي بيعزتي ٿيندي ٻاهر 12 جنوري 1983ع تي ڪنويشن ٿيڻو آهي، هي ٻاهر خط لکندا ڏاڍو ڪم خراب ٿيندو، مون چيو تہ هي ڀلي وڃن ڇو تہ سڀئي هنن مان بيزار آهن، هي تمام غريب آهن جن جي ٻہ ٽن مھينن ۾ بہ ملاقات نٿي اچي اهڙي حالت ۾ هتي جا وچولي طبقي جا شاگرد سدائين هنن کي ڪنھن نہ ڪنھن صورت ۾ بيعز تي جو نشانو بڻائيندا رهيا آهن اڳم ۾ بہ خشڪ، غوث شاھہ کي گهٽ وڌ ڳالھايو ۽ ٻين لاءِ موقعا ڳوليا پيا وڃن، بعد ۾ هنن مون کي چيو تہ اسان سان گڏجي هل اقبال ٻانھن مان ڇڪيو گڏجي غوث شاھہ کي چيو تہ اڄ توهان وارڊ نہ ڇڏي وڃو صبح جو تنظيمي ميٽنگ ڪري فيصلو ڪندا سين، آخر گهڻي زوربار کان پوءِ غوث شاهراضي ٿيو تہ سڀاڻي تائين اسين ترسون ٿا، اقبال ۽ شمس رات جو مون وٽ بند ٿيا آهن.