جيل ڊائري

ڪَتيون ڪيئن قيد ۾ گذريون

ڏاڏو متارو ڏاھري 1979ع ۾ گرفتار ٿيو. هن کي اذيتناڪ جسماني ٽارچر ڪيو ويو ۽ پوءِ لاڳيتو 5 سالن تائين جيل ۾ رهيو. متاري ڏاھري جي ھن ڊائريءَ جو وچور رڳو سندس جيل ياترا جو ذاتي احوال نہ پر ضياء جي فوجي آمريت جي ھڪ ڪاري دور خلاف خاص طور سنڌ جي قومي جمھوري ۽ ترقي پسند تنظيمن، اڳواڻن ۽ شخصيتن جي جدوجھد جي ھڪ تاريخ پڻ آھي. ھن ھڪ وڏي اڳواڻ کان وٺي ننڍي ڪارڪن جي موجودگي جو ذڪر ڪيو آھي،

  • 4.5/5.0
  • 273
  • 48
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ولي ڏاهري
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book Katyun Keay Qaid Mein Guzryun

ڀاءُ محمد يوسف جو ڪمشنر سان بھادراڻو موقف

ڀاءُ محمد يوسف جي ڪمشنر سان بھادراڻي موقف تي مون کي بي انتھا خوشي ٿي؛

اڄ 1982-12-22 تي ڪورٽ ۾ پيشي هئي مونسان گڏ خان محمد لغاري، شمس گوپانگ، سانوڻ هنڱورو ۽ اسد گاڏهي جي بہ پيشي هئي ساڳي ملٽري ڪورٽ ۾، صبح جو جيل جي ماڙي تي پھتاسين، ڪالھوڪي واقعي جي ڪري مونسان ڪير بہ ڳالھائي ڪونہ ٿو ۽ نہ وري آئون هنن سان ڳالھائڻ پسند ڪريان ٿو، ماڙي ۾ ٻين کي گڏي ٻن ٻن کي هٿڪڙيون هنيائون مگر مون اڪيلي هٿڪڙي لڳرائي سپاهي واقف هئا انھن مزاحمت ڪانہ ڪئي، ٻاهر پوليس جي وڏي گاڏي بيٺي هئي جيڪا نئين هئي اڪثر پراڻين گاڏين ۾ ڏاڍا لوڏا ۽ ڌڪا ايندا آهن نئين گاڏي ڏسي خوشي ٿي، گاڏي ۾ ويٺاسين تہ سپاهين هٿڪڙي کولي ڇڏي گاڏي شھر جي مختلف روڊن تان ٿيندي اچي ڪورٽ اڳيان بيٺي، فورن انٽري ڪرائي اچي سامھون ويٺاسين، ڏاڍو سيءُ هو اتر جي تيز ٿڌي هوا لڳي رهي هئي، ڀاءُ محمد يوسف ۽ محمد صالح ٻئي ملاقات تي آيا هئا، ساڻن ڪچھري ٿي، ڀاءُ محمد يوسف کي ڊويزنل ڪمشنر گهرايو هو، جنھن چيس تہ ضمانت ڏيو پر ضمانت ڏيندڙ شخصيت گهٽ ۾ گهٽ ضلعي ڪائونسل جو چيئرمين هجي، جڏهن تہ اسان جي علائقي جا معزز ماڻھو جيڪي يونين ڪائونسلس جا چيئرمين آهن انھن ۾ عاقل فقير هنڱورو ۽ حاجي مٺو ڀاڻوجو ضمانت جي لائق هئا، پر ڀاءُ محمد يوسف ڪمشنر کي چيو تہ اسان جي چيئرمين سان واقفيت نہ آهي ۽ نہ ئي اسين انھن کي سڃاڻو ٿا، سندس اهڙي بھادرانہ موقف تي مون کيس خراج تحسين پيش ڪئي، هي منھنجو نظرياتي ساٿي تہ نہ آهي ۽ نہ ئي وري ايترو پڙهيل آهي پر سندس اهڙي بھادراڻي موقف تي مونکي بي انتھا خوشي محسوس ٿي سندس همٿ ۽ سچائي جا جذبا ڏسي منھنجا فڪر ۽ ارادا وڌيڪ مضبوط ٿي ويا، ڪجهہ دوست بہ ملاقات تي آيا جن ۾ سليمان ڏاهري، محمود ڏاهري، اصغر وڳڻ، عطا محمد نظاماڻي، شفقت ڏاهري، واحد ڪاڪي پوٽو، اقبال نظاماڻي ميول شاھہ ۽ مشتاق انڙ هئا، ڪجهہ نوان دوست بہ آيل هئا جن سان خوب ڪچھري ڪئي سون، انھن دوستن ڪجهہ موضوع لکڻ لاءِ رکيا جن ۾ 1. قومي مسئلو ۽ ان جو معروضي حالتن سان حل، 2. سماجي ارتقا، مون ٻيو نمبر موضوع تي لکڻ پسند ڪيو.
اڄ تنظيمي طرح هڪ ڪاميٽي آئي هئي جن چيو تہ جيل جا ساٿي 12 جنوري 1983ع تي ٿيندڙ ڪنوينشن ۾ بيھڻ لاءِ تيار آهن يا انھن کي اندران بيھاريو وڃي، ان لاءِ توهان راءِ ڏيو ؟ مون چيو تہ اسان اڳ ۾ لکت ۾ ڏئي چڪا آهيون تہ آئين تحت جيل مان ڪير بہ بيھي سگهي ٿو، ان ڪري مونکي بہ بيھڻ جو شوق آهي جيڪڏهن ٻاهرين دوستن مناسب سمجهيو تہ ضرور بيھندس، وڏيون ڪچھريون ڪري تقريبن هڪ بجي واپس ٿياسين، ماڙي ۾ سامان جمح ڪرائي جهڙتي واري پروسز مان گذري پنھنجي وارڊ ۾ آياسين، پوءِ پنھنجي ڪمري تي آيس، امداد چانڊيو آيو پاڻ ۾ حال احوال ڪيوسين.