سانو نهر والي پُل پي بُلاڪي
“سانو نهر والي پُل پي بُلا ڪي ميرا ماهي ڪٿ ره گيا”
اهو گانو به هن ئي نهر سان منسوب ٿيل آهي، ايئن کلندا ڀوڳ ڪندا هلون پيا، هاڻي سڀني جو ڌيان نهر ڏانهن ٿو وڃي جو اڳيان قيامت لڳي پئي هئي، سڀئي وڏي آواز ۾ چوَن ٿا واءُ “لاهور لاهور هڳ” نوجوان ناريون، ڀريل بُت ۽ ڪاٽن جا سنهڙا ڪپڙا، پاڻي ۾ وهنجي ۽ ٽينگ ٽپا ڏيئي رهيون آهن، اعجاز ٿو چوي واه لاهور کي ڏٺو ئي هاڻي آهي، ۽ ميراڻي هينڊي ڪيم الرٽ ڪري ٿو پر فائدو نه ٿيو، گاڏي وڏي اسپيڊ سان ڊوڙي رهي هئي ۽ منظر تيز گذرندا رهيا ٿي. شايد ڊرائيور کي غلط پي لڳو جو اهو به هتان جو ئي پنجابي هو ۽ اسان به لاهورين جي واه تعريف ڪري رهيا هئاسين، اڃا ڪُجهه وقت هو، سلامي ۾ تنهنڪري سائين انعام چيو هلو ته اوهان کي باٽا پورا گهمائي اچان.
باٽا پورا، ڏانهن گاڏي مُڙي ٿي، هتي روڊ جي آس پاس پري پري آبادي هئي، هي باٽا شوز شاپ پُڻ اسان کي ويران جاءِ تي نظر آيو، جي ٽي روڊ تي، شهر کان تقريباً ڏهه ڪلوميٽر جي فاصلي تي آهي، هن کي جوتن جو شهر چيو وڃي ٿو، هي باٽا جو وڏو ڪارخانو آهي، جتي ڪيترائي ماڻهو روزگار سان لڳل آهن. پوري پاڪستان کي باٽا شوز جي سپلائي هتان ٿئي ٿي. هي باٽا پورا لاهور دُنيا ۾ پُڻ مشهور آهي. اندر داخل ٿياسين، سڀني هڪ هڪ ٻه ٻه چَڪر گهمي ڏٺو، پر ڪنهن کي به ڪو جوتو پسند نه آيو، صرف هڪ ٻن دوستن رف يوز لاءِ چپلون ورتيون، باٽا جي مضبوطي پنهنجي جاءِ تي، پر شڪل شبيهه جا صفا بيڪار آهن. خير باٽا پوره کي به باءِ باءِ ڪري روانه ٿياسين.