سرڪاري ملڪيت ۽ ميرواهه جا وڻ
اِنڪو زبان ڳالهائيندڙ عبداللطيف عباسي ٻُڌائي ٿو، هتي وڌ ۾ وڌ سبزيون ۽ فروٽ ٿئي ٿو، فصل ۾ ڪڻڪ ۽ مڪئي ٿئي ٿي. رستي ۾ بٽلامي ڳوٺ ڀرسان گذرون ٿا، جيڪو پهاڙين ۾ وڻندڙ لڳي رهيو آهي، عباسي اڳتي ٻُڌائي ٿو ته: فروٽ ۾ صوف ۽ مالٽا وڌيڪ ٿين ٿا، منهنجي گهڻن سوالن پُڇڻ کان پوءِ هي به معاملي کي سمجهي ويو، جو ميٽرڪ پاس هو، تنهنڪري هاڻي هي بغير پُڇڻ جي به معلومات ڏيندو هلي پيو. پهاڙي سلسلي ۾ هلندڙ هن رستي تي گاڏي 15 ڪلوميٽر في ڪلاڪ جي رفتار سان هلائڻي آهي، اهڙي رفتار پڙهي اسين ته اڃان به وڌيڪ هيسجي وياسين جو آخر ڪڏهن منزل رسنداسين.
رستي ۾ ڪٿي ڪٿي اڃان به ٽينٽ (تنبو) نظر آيا، جيڪي زلزلي ۾ متاثر ٿيلن جا آهن، جن جي ڪهاڻي اڃان تائين سواليا نشان بڻيل آهي. ٽائون شپ علائقو جيڪو پهاڙن جي وچ ۾ خوبصورت لڳي رهيو آهي. هاڻي مانسره شروع ٿئي ٿو، مانسره پڻ هر وقت ٻُڌل نالو ٿو لڳي، جو 8 آڪٽوبر صبح جو 8:52 تي آيل زلزلي ۾ وڌ کان وڌ جيڪي شهر متاثر ٿيا، اُنهن ۾ مانسهره، بالاڪوٽ ۽ مظفرآباد هئا، تنهنڪري جڏهن مانسهره پهچون ٿا تڏهن زلزلي جي ياد تازي ٿيو وڃي. هن علائقي کي فوجي فائونڊيشن پڻ چيو وڃي ٿو، اڳيان بٽ پُل آهي، انهن جي ٻنهي طرفن کان سبز پهاڙن جي دامن ۾ پڪا ۽ ڪچا گهر وڻندڙ منظر جو ڏيک ڏيئي رهيا آهن. سٽي قلندر کي پُڻ اکيون ڏسن ٿيون ۽ ايئن اسان جو سفر اڳتي مسلسل اڳتي هلي رهيو آهي.