وادي هـنـزه
وادي هنزه ۾ پهچون ٿا ته برسات اسان جو استقبال ٿي ڪري، وين به اڌ چڙهائي تائين چڙهي سگهي، باقي قلعي تي اسان کي پاڻ کي ئي چڙهڻو هو. تيستائين برسات به آهستي آهستي مستيءَ ۾ اچي رهي هئي. اڳيان رستي ۾ ماين کي پٺن تي ڪانبا ٻڌل هئا، ڪانبا ته نه هئا پر انهيءَ انداز سان ڄڻ وڏا ڇٻا يا کارا ٻڌل هئا، چائني اسٽائل، سڀ سامان ويندي گاهه ڪاٺيون به ايئن کڻي پي ويون، پر هتي اسان مردن کي ڪا شيءِ کڻي ويندل نه ڏٺو. شايد هتي عورتون ئي ڪم ڪن ٿيون.