تيري ڪونچي سي هم نڪلي
تيري گهر ڪي سامني هم اپني جان دينگي،
دلربا تو هي بيوفا، دلربا تو هي بيوفا.
گلبرگ علائقي ۾ داخل ٿيون ٿا، هاڻي اسان کي لاهور شهر سُٺو لڳو، ٻنهي طرفن کان ساوا وڻ وڏا بنگلا ۽ ماڙيون ڏسڻ ۾ آيون، ڄڻ حيدرآباد جي صدر واري علائقي يا سول لائن ۾ هُجون.
پيس (Peace) سينٽر، آياسين دروازي وٽ پهتاسين، دروازو پاڻهي کُلي ويو، ۽ اليڪٽرانڪ گيٽ مان گذر ٿيو، واهه حيران رهجي وياسين، ڄڻ سمورو لاهور هڪڙي Peace سينٽر ۾ موجود هو. سڄو سينٽر تقريباً چار ماڙ ايئرڪنڊيشنڊ ۽ سڀئي دُڪان شيشي جا، سيڙهيون به بجلي تي هنيون، پير رکيوسين ٿي ته منٽ ۾ ٻي منزل تي ٿي پُهتاسين، لفٽ نما هنيون، چار ئي منزلون گهميوسين، سڀئي دوست ٻه ٻه ٽي ٽي ٿي ورهائجي ويا، هڪ وقت ته آئون سڀني کان ٽٽي اڪيلو ٿي ويس، سڀني دوستن هتان ڪا نه ڪا گفٽ ورتي سواءِ اردو ڳالهائيندڙ دوستن جي، اُهي ڪنهن به قسم جي ڪابه خريداري نه پيا ڪن، صرف گهمن ۽ کائن پيئن پيا، مون صرف پرينءَ لاءِ هڪڙي گهڙي (واچ) ورتي، جيڪا مون کي پسند آئي، سڀني دوستن مختلف پر هڪڙي هڪڙي شيءِ ورتي، هاڻي گهمي ڦري وري ٻاهر نڪتاسين، ٽائم ڏٺوسين ته ٻارنهن ٿيڻ وارا آهن، سائين انعام چيو بابا هاڻي سڌا هلون ٿا، ڊائيوو اڏي تي، اگر وقت مليو ته ماني اُتي کائينداسين نه ته پوءِ سفر ۾ ڪجهه نه ڪجهه وٺي کائيندا هلنداسين، اڏي تي پهتاسين، تيرنهن سيٽون بُڪ ڪرايون سين. باقي ويهه منٽ هئا، ٻارهن لڳي ويهه منٽن تي گاڏي نڪرڻي هئي، واهه جي سروس آهي ڄڻ جهاز ۾ سفر ڪرڻ وارا هُجون، ويٽنگ روم به اهڙو خوبصورت ۽ سڄو ايئرڪنڊيشنڊ، اسان کان پريان صوفن تي ڪنهن ڊرامي جي شوٽنگ پي هلي، هڪڙو سين ڀرڻ لاءِ سڄي سيٽنگ ڪيائون، ٽي وي سيٽ، ايڪوسائونڊ ٻه ٽي ڪيمرائون، هڪڙي ٿڪلڙي ڇوڪري هئي ميڪ اپ جا تهه چڙهيل هئس، سين ايئن هو ته، اسٽاپ تي سندس دوست جو انتظار ڪري رهي آهي، جيڪو کانئس گم ٿي ويو آهي، هيسيل نظرن سان هيڏانهن هوڏانهن ڏسندي رهي ٿي، سڀني مسافرن کي اشارن ۾ چيو پيو وڃي ته هيڏانهن نه ڏسو بلڪ توهان جيئن آهيو ايئن ٿي ويهو، جيئن سين ۾ حقيقت نظر اچي، خير اسان کي اسپيڪر ذريعي اطلاع ٿيو ته پنڊي وڃڻ وارا مسافر پنهنجي پنهنجي سيٽن تي ويهن، ايئن لاهور شهر کي الوداع چئي ڊائيوو ۾ وڃي ويٺاسين.