سفيرانِ حرام (اردو)
اي سفيران حرم يا، بهت آئو گي
ڪن اذيتون سي گذر ڪر هم تقريب وداع،
آپ لوگون سي بڇهڙني ڪي سجاپائي هي،
ڪيسي بتائين ڪي هم ڪتني عزر لي دي ڪر،
اپني اس ضبط ڪو بهلا ڪي ادهر لائي هي،
هان گر درد گران جب بهي تلملايا تو،
اي سفيرانِ حرم ياد بهت آئوگي.
پوه ڪا چاند جهازون ڪي نڊر جسمون پر،
اب ڪي بهي ويسا هي ڪجهه هوشربا اتريگا،
گيليون مين کهڙي لوگون ڪي سسکيون ڪا سمان،
چاند ڪو اب ڪي بهي گرهن سي لڪا جائيگا،
ان بلکتي هوئي آنکهون کي الودائي مين،
اي سفيرانِ حرم ياد بهت آئو گي.
تم ڪو اندوه وفا ڪوئي جلا دي ڪي نه دي،
آبله پاڪسي منزل ڪا پته دي ڪي نه دي،
يه مگر ملي هي ڪي اس صحرانوردي مين تجهي،
تيري ارباب وفا تيري رفيقون ڪي هجوم،
ياس کي طشت لئي دشت اتر بولين گي،
اي سفيرانِ حرم ياد بهت آئو گي.
اب ڪي تم هم سي بڇهڙ ڪر جو چلي جائو گي،
اي سفيرانِ حرم ياد بهت آئو گي.
جن دريچون په ستارون ڪو جلايا تم ني،
ڪهر ڪي دهندلڪون مين چاند دکهايا تم ني،
تيري يادون ڪي نگارش تيري باتون کي فسون،
اس پري خاني مين تعظيم محبت ڪي شگون،
تيرا هم نام ليئي پهر بهي منائين گي مگر،
اي سفيرانِ حرم ياد بهت آئو گي.
هم ابهي فرط رفاقت سي حزين بهي نه هوي،
که مه و سال سي، لمحون ڪي نزع آ پهچي،
گومگو مين هي کهڙي تهي ڪه اپني اهل سفر،
حيرت و ياس ڪي پر چهائيون مين چهوڙ چلي،
هم جو مبهوت ڪهڙي رفتگان ڪو ڪهتي رهي،
اي سفيرانِ حرم ياد بهت آئو گي.
[b]اپني پي آئي اي ڪي ڪجهه دوستون ڪي الوداعي تقريب ڪي موقعي پر پڙهي گئي ڪجهه اشعار.
[/b]