ڪوئلين کي چئو ڪا ته ڪُوڪار ڪن
شهرَ وارين خاموشين مان ڊپ ٿو لڳي.
در، ديوارن، ڳلين جي اُداسين نه پر،
دل کي ويڙهيل ويرانين مان ڊپ ٿو لڳي.
اُڀ جي پيلن، ڦڪن چنڊ ڪرڻن سان گڏ،
زرد موسم جي پاڇن مان ڊپ ٿو لڳي.
اي هوائو هلو ڪاته هُوڪار َ ٿي،
سانت وارن سناٽن مان ڊپ ٿو لڳي.
دل جي تنهائين ڀؤ مان ڀڻڪيو پئي،
هن غفا جي گونجارن مان ڊپ ٿو لڳي.
وحشتن، خودڪشين، خُون خبرن کانسوءِ،
ارتقا جي دعوائن مان ڊپ ٿو لڳي.
هنجَ ڀڙڪا، ٽهوڪا نه ڪُرلاءَ هِن،
هِن اُساٽيل اُڏارن مان ڊپ ٿو لڳي.
ٽاڪ شو ۾ ڳهيلن ڳالهايو پئي،
حاڪمن جي مزاجن مان ڊپ ٿو لڳي.
بي سبب ڇو تون ساگر ڙي خاموش آن!؟
تنهنجي ماٺن ارادن مان ڊپ ٿو لڳي.
او “تبسم“ تون مامن ۾ مينديون نه ڏي،
سنئون سڌو چئه سرابن مان ڊپ ٿو لڳي.
_____
1- ارتقا = انساني ترقيءَ جو شروعاتي دور.