جيون تماشو آهي ۽ جوڀن تماشبين
پاڇولا عڪس يادون ۽ درپن تماشبين.
هيڏي وشال سمونڊ جي ڇولي ڇڏي وَئي،
ڪَپ تي ڪَکن ۽ رَيت جي مُٺ کن تماشبين.
تسين ٻه لڙڪ هجر جو نقشو چِٽي وَيا،
جيسين نظر جي ڪَرب کي سمجهن تماشبين.
اڄ رات خواهشن جا نه زندان کولجو،
ڪنهن قتل جي تلاش ۾ آهن تماشبين.
مان زندگيءَ جي گيت جو مقطع چيو پئي،
تاڙيون هُجومَ، هُوڪرا سڀ هن تماشبين.
تيسين نِھار جون ٻئي قنديليون ٻارجو،
جيسين خواب پيچرا هٿ ڪن تماشبين.
اوٿر کي چئجو! ايتريون يادون نه وائري،
“تَبسُمَ” جي تانگهه تي متان ٽهڪن تماشبين.