شاعري

موسيقي، موسم ۽ تبسم

ھي ڪتاب نامياري شاعر عبدالغفار تبسم جي غزلن، گيتن ۽ نظمن جو مجموعو آھي. تبسم صاحب لکي ٿو:
”شاعر هجڻ ناتي اها آس اٿم تہ جيسين جيئرو هجان هن ڌرتيءَ جي خوشحاليءَ انساني اپ وستين جي سرگذشت جا گوناگون قصا پيڙائن ۽ بي وفائين جا روڄ راڙا، وفائن جي لمحن جا گيت ڳائيندو رهان ڇيڄن ۽ شغلن کي پسي من ايئن ئي ڇوليون ڇلندو رهي ۽ آئون پوئين پساهه تائين من جي مشاهدن سان اهو سڀ ڪجه سميٽي پنهنجي سٽن ۾ اوتيندو رهان ۽ اهو سڀ تڏهن ممڪن آهي جڏهن اوهان پنهنجي ڀاڪرن جي ڀرين ۾ سڀني سرجڻھارن کي ڀري ۽ ڀيچي رکندؤ ۽ تن سان گڏ مونسان بہ اوهان جو چاهه ساڳيو رهندو.“
Title Cover of book موسيقي، موسم ۽ تبسم

وفا پسند هيو هو، وفا پرست نه هو!

وفا پسند هيو هُو، وفا پرست نه هو!
رُڃن ۾ ڪيئن هلي ها، سفر جو سخت نه هو.

سمنڊ جو شور هيو، سمنڊ خود پري هو اڃان،
هِراسجي ويو سندس حوصلن تي ضبط نه هو.

گلابي مند جو ڀؤنرو اُڏاڻو موسم سان،
گُلن کي ويندي چيون ويو، ”نِباهه شرط نه هو.“

مجسمي ساز کي فرهاد ٽوڪي چيو آخر،
“فن تراش ۾ هاڻي اڳوڻو خبط نه هو.”

سفر کُٽڻ کان اڳي ڇانورن ۾ ويهي رهيو،
مُهمجُو ٽولي جو هي فيصلو دُرست نه هو !

سدائين کِڙندو سدا سينورن ۾ ڇڻندو رهيو،
ڪراڙ جو هي ڪنول، پو ڀي دل شڪست نه هو!

زماني ڀَڙڪو ڏئي ڪنهن جي پذيرائي ڪئي،
مان ڪَنايو ته بهرحال منهنجي سمت نه هو.

اسان الائي ته ڪنهن ڪنهن جو اُڻيوسي جيون،
اسان جي پنهنجي حياتيءَ تي ڪوئي ڀرت نه هو.

جُڳن کان پردي نشين پاڻُ سڃاڻيندي ٿڪو،
ثبات ۾ به سندس عڪس هئا، خود ته نه هو.

تعلقات، تڪلُف، تميزداريون ڀي،
زماني دار هو “تبسم” ڪنهين جو دوست نه هو.

________

1- هِراسجي = خوف ۾ اچي ويو
2- مُهمجُو = مشڪلاتن کي منهن ڏيڻ وارو معرڪي باز
3- ثبات = بيهڪ مضبوطي، وجود.