ڪڏهن هِن حياتيءَ، ڪڏهن تو روئاريو
عمر ڀر عجب، ڪشمڪش ۾ گذاريو.
پيڙائن کي چئو ڪا پوئين شب ته ناهي،
اڃان جيئرو هان، ڪو ڌيرج ته ڌاريو.
وصل جي اڃا آس ناهي وساڻي،
اڃان آجيان چئي ڪا مشعل ته ٻاريو.
الائي پرينءَ ڪيئن ڌتاريا مگر مان،
پنهنجن ڀاڪرن کي مسين چپ ڪرايو.
او! تارن ڀري رات تنهنجي پڄاڻان،
نهارن ۾ ڪوڀي نه منظر سمايو.
جهميلن، جَڳتَ جي نه ميلاگرين ۾،
نه “تبسم” توکي رونقن ۾ وساريو.
______
1- ڌيرج = صبر، حوصلو.