هي ڪنهن جو گهر آ، منهنجي رستي تي
روز محشر آ، منهنجي رستي تي.
روز گذران ٿو، روز پڄران ٿو،
ڪو عجب درُ آ، منهنجي رستي تي.
بخت کي ڊوڙي پهچجي ليڪن،
وقت کي ورُ آ، منهنجي رستي تي.
دل جي ڪاڙهن کي ڇانورا گهرجن،
سخت اوٻرُ آ، منهنجي رستي تي.
مان ته موذن جبين جهڪائي ڇڏي،
منهنجو منبر آ، منهنجي رستي تي.
پيلن بلبن جون زرد ويرانيون،
درد منظر آ، منهنجي رستي تي.
ڪنهن عزہدار کي تلا شي ٿو،
ڪو نوحه گر آ منهنجي رستي تي.
لڙڪ ازخود لهو ٿي ڇلڪن ٿا،
درد جو جَرُ آ، منهنجي رستي تي.
اي حياتي ! ٻه پهر ترس اڃان،
ڪو پيامبر آ، منهنجي رستي تي.
سونهن َساوڪَ کي ماڻجي ليڪن،
هڪ سُڪل ٿر آ، منهنجي رستي تي.
واءُ، واچوڙو ٿي پڄان هان پر،
غم جو اوٿر آ، منهنجي رستي تي.
گند ڍيرين مان کاڄُ ڳولهي ٿو،
ڪوئي ڇوڪر آ، منهنجي رستي تي.
مان سڄي شهر کي ٻُهاريان ٿو،
جو تنهنجو تَرُ آ، منهنجي رستي تي.
بدنصيبن جون بارشون “تبسم”
جن جو نيڪر آ، منهنجي رستي تي.
_______
1- موذن = بانگ ڏيندڙ
2- عزہدار = ماتم ڪندڙ، غم ۾ شريڪ
3- نوحه گر = نوحا پڙهندڙ
4- پيامبر= نياپو آڻيندڙ