هُن جي حسين بدن جون حسناڪيون بي تحاشا
هر مُرڪَ لار جهڙي، چَپ چاشنيون پتاشا.
ڪنهن باکَ ڌاري پنهنجون پلڪُون کڻي ڪري هوءَ،
آرس ڀڄي ته موسم، انگ انگ تي ڏئيس بوسا.
لهجن جي تازگيءَ ۾ هٻڪارون هير جهڙيون،
احساسَ گفتگوءَ جا آرهڙ ۾ ڇانوَ پاڇا.
هڪ دل چوي ته هن کي سِج، چنڊَ، ڪتين سان ڀيٽيان،
ٻي دل نندي پرينءَ جي سونهن کي ڀي ڪٿبو آ ڇا.
پهچي ته آجياڻا، سهسين سنگيت ڳائن،
مجمعا لڳائي “تبسم” ڇا ڇا وجهي تماشا.
________
1- حسناڪيون = رنگينيون
2- آرهڙ = اونهاري جي گرمي