“چور چور” ڪندڙ پاڻ چورَ نڪتا!
پراڻي وقت جي ڳالهه آهي ته هڪ همراه پنهنجي ئي گهر مان مينهن ڪڍي. اتفاق سان ڀاڳيا اٿي پيا ۽ چور چور ڪندا ان (پنهنجي ئي گهر جي چور) پويان لڳي پيا جڏهن چور جي ويجهو پهتا ته ان چور ٻي ڪا واه نه ڏسي مينهن مان هٿ ڪڍيا ۽ پنهنجي ٻين گهر ڀاتين (ڀاڳين) سان ملي چور چور ڪرڻ لڳو ڀاڳين به سمجهو ته هي اسان جو ئي ڀاتي آهي چور ناهي.
شڪ ته پهرئين ڏينهن کان هو ته هي جيڪي چور چور پيا ڪن اهي به خود چور ئي آهن ۽ چورن کان سواء ڪجهه به ڪونه آهن اهو شڪ ڏينهون ڏينهن ويو گهرو ٿيندو ۽ هاڻي ته ڳالهه روشن سج وانگر عيان آهي ته “رانجها رانجها ڪردي ني مين آپ رانجها هوئي”. هي چور چور جو ايترو شور اصل پنهنجي ڪرپشن ۽ ان عيوض مهانگائي ڪري پاڻ کي ڀاڳيو باور ڪرائڻ لاء ئي هو جيڪو نڪ جي پڪائيء سان اڃان تائين هلندڙ به آهي جڏهن ته ملڪ ۾ مهانگائيء جي چڪيء ۾ پيسجندڙ هر ماڻهو هنن کي سڳ سوڌو پڪڙي چڪو آهي. رڳو ملڪ ۾ ڪرپشن جو بچي ويل پيسو (جيڪا هنن جي دعوى آهي) ايترو هجڻ کپي جو هر جڳهه تي ڏيک ڏيندڙ هجي. اهو پيسو روزانو جي بنياد تي وڌندڙ مهانگائي کي ٻنجو ڏيندڙ هجي ها پر ڳالهه ان جي بلڪل ئي ابتڙ آهي. نيب جي چوڻ مطابق ته ملڪ ۾ روزانو ڏه ارب روپين جي ڪرپشن هئي ان کي جيڪڏهن هن حڪومت جي وجود ۾ اچڻ واري دور/وقت (پوڻا ٽي سال اٽڪل اٺ سو ڏينهن) سان ضرب ڪجي ته اها بيهندي اٺ هزار ارب روپيا، جيڪا ڪٿي به نظر ايندڙ ڪونهي. لڳي ائين ٿو ته اها ڪرپشن ختم/گهٽجڻ بجاء مورڳو وڌي آهي جنهن ملڪي دڪان کي وڌيڪ خالي ڪري ڇڏيو آهي.
هڪ سو ڇويهه ڏينهن جي ڌرڻي (جنهن خود هن ملڪ کي اقتصادي تباهي ڏني) جا نتيجا پهرئين ڏينهن (جڏهن کان هنن کي حڪومت ملي آهي) کان اچڻ شروع ٿي ويا هئا ۽ جيڪي روزانو جي بنياد تي ويا وڌندا. هڪ هڪ وزير جو پير کوڙي ڪوڙ ڳالهائڻ، ڪوڙ کي ورجائڻ ۽ يوٽرن خان جا يوٽرن سڀ ويا پنهنجي ئي پيرن هيٺان زمين کسڪائيندا. لکڻ وارن ته اهو سڀ اڳ ئي لکيو هو ته ساڳيا وزير جيڪي چور ڪوٺيو ويندڙ حڪومتن ۾ به وزير هئا بدليو ته رڳو وزيراعظم ئي آهي اهي اڳي چور هئا ته هاڻي اهي ساڌ ڪيئن ٿيندا. اها ته خود سوچڻ تي مجبور ڪندڙ ڳالهه آهي.
پيسا چوري ته پڪ سان آهي ئي آهي پر اليڪشن چوري لاء به هاڻي ڪو شڪ ناهي رهيو. پنجاب جي اين اي پنجهتر/ ڊسڪا جي تازي ٿيل چونڊ ڌانڌليء ته همراهن مٿان پيل سمورا پڙ لاهي قبر کي ننگو ڪري ڇڏيو.
اليڪشن ڪميشن جنهن تي خود سواليه نشان آهن ۽ ملڪ جو ٻچو ٻچو ڄاڻيندڙ آهي ته اڻ ڌري چونڊ اسان جي ملڪ ۾ ڪڏهن ٿي ئي ڪونهي، اها پنهنجي روايت کي برقرار رکندي چونڊ نتيجا رد ڪونه ڪري ها ۽ ٻه هزار اٺارنهن وانگر منهن جي پڪائيء سان نتيجا ٻڌائي ها پر تڪ جي عوام پنهنجي ووٽ کي عزت ڏيندي اهڙي ته مڙسي ڏيکاري جو اليڪشن ڪميشن خود مجبور ٿي پيئي ته هاڻي هٿ مٿي ڪجن ته بهتر نه ته ڪپڙا لهڻ وارا آهن. پوئين قومي اليڪشن ۾ مشينن جي خراب ٿيڻ واري چوري ته ڦٻي وئي پر پرزائيڊنگ آفيسر کي باندي بڻائي چونڊ نتيجن کي عمراني سرڪار جي حق ۾ بدلائڻ واري ڊرامي کي ڪوهيڙي ۾ ڦاسي پوڻ وارو نالو ڏيئي ڦٻائڻ واري ڪوشش ناڪام بڻائي ويئي.
نتيجا ايندي ايندي لڳي رهيو هو ته ن ليگ اميدوار کٽي رهي آهي ۽ وڏي وٿيء سان پي ٽي آء سرڪار کي شڪست نصيب ٿيندي پر پوء خبر آئي ته ويهه پرزائيڊنگ آفيسر گم آهي جيڪي رزلٽ کڻي رٽرننگ آفيسر وٽ ناهن پهتا جن لاء دعوى ڪئي ويئي ته اهي “ڌنڌ ۽ ڪوهيڙي” ۾ ڦاسي پيا آهن. اڄ جي ٽيڪنالاجي اها ڳالهه هڪ منٽ ۾ عيان ڪري ڇڏي ته ماڻهو ڌنڌ ۾ ڦاسي سگهي ٿو پر موبائيل سگنل ته ڌنڌ ۾ ڪونه ٿا ڦاسي سگهن انهن سڀني جا موبائيل ڇو ڪونه پيا هلن؟
هاڻي جڏهن اليڪشن ڪميشن نه صرف اهي چونڊ نتيجا رد ڪيا آهن پر صوبي جي انتظاميه، ضلعي انتظاميه، تعلقي انتظاميه ۽ پوليس جي آفيسرن سميت ڪيترن کي عهدي لاء نااهل ڪوٺيندي انهن خلاف ڪاروائي ڪرڻ جي سفارش پڻ ڪئي آهي تڏهن وزيراعظم صاحب جيڪو سدائين چوندو رهيو آهي ته مغربي ملڪن ۾ ٿوري نقصان تي حڪومتون اسٽيفائون ڏينديون آهن اهو پنهنجي ئي ڳالهين کي پاڻي ڏيندي صوبائي انتظاميه خود پنهنجي انتظاميه خلاف ڪا ڪاروائي ڪندو؟ اليڪشن ڪميشن گهڻو ڪجهه چوڻ سان گڏ هي خطرناڪ جملو پڻ چيو آهي ته هنن آفيسرن کان آئينده ڪا به اهڙي قسم جي ڊيوٽي نه ڪرائي وڃي. جن جيئرن سماجن ۾ قانون زنده هجي اتي اها ڳالهه ڪاري داغ وانگر هجي ٿي ڀلي اسان وٽ فخر جي ڳالهه هجي.
26.02.2021