ها ۽ نه جي وچ ۾ بيٺل نظام ڇا ٿو ٻڌائي!
فيصلو ٿيو ته ملڪ ۾ کنڊ ۽ ڪپهه جي کوٽ کي منهن ڏيڻ لاء ڀارت مان اهي ٻيئي شيون گهرايون وينديون. اڃان اها خبر اخباري پنن تي سڪي به ڪونه هئي ته سوشل ميڊيا تي اهڙا بحث هلي پيا ته دشمن ملڪ سان واپار ڇو! ڪن جو خيال هو ته هن ملڪ سان ڳالهائڻ به هڪ وڏو گناه آهي واپار ته پري جي ڳالهه آهي. ڪن جو خيال هو ته پاڙيسري ملڪ آهي اسان گهڻو وڙهي چڪاسين هاڻي ڪي امن جون ڳالهيون ٿيڻ گهرجن ۽ جڏهن ڀارت مان ڪو چڱو پيغام آيو آهي ته پاڪستان کي به سٺي موٽ ڏيڻ گهرجي ۽ هتان به سٺي موٽ ڏني ويئي. اها اڃان ڪجهه ڪلاڪن جي ڳالهه هئي ته پاڪستان مان هڪ ٻي سٺي خبر آئي ته ٻنهي ملڪن کي واپار ڏانهن به وک وڌائڻ گهرجي. اهڙي وک کڻندي کنڊ (جيڪا ڀارت ۾ ستٽيهه روپيا في ڪلو گرام آهي) ۽ ڪپهه اتان گهرائڻ لاء فيصلو ڪيو ويو ۽ پوء اهڙو فيصلو واپس ٿيو. اهي سمورا عمل ڪجهه ڏينهن ۾ پورا ٿيا يعني آئي ڀي وه گئي ڀي وه، ختم فسانه هوگيا. وري سموري صورتحال اتي ئي وڃي بيٺي.
هڪ ڏينهن فيصلو ها ٻئي ڏينهن نه. اهڙا فيصلا اسان جي حڪمران ٽولي جي ذهني وائڙپ جي چغلي هڻن ٿا. اها ڳالهه ڪا نئين به ڪونهي جو ان تي حيران ٿجي. سدائين ائين ئي ٿيندو پئي آيو آهي شروع کان پر هن حڪومت جنهن جو نالو ئي يوٽرن حڪومت رکيو ويو آهي تن اهڙن فيصلن جا ڄڻ ته رڪارڊ قائم ڪيا آهن يعني صاف لفظن ۾ اهو ته هيء حڪومت ٻين مڙني حڪومتن جي ڀيٽ ۾ وڌيڪ وائڙي ۽ “ها نه “ جي پچ تي ڊوڙندڙ آهي. ڪڏهن ڪڏهن ڳالهه حيرانگيء کان کل تائين وڃي پهچندي آهي. هن فيصلي کي ئي کڻي ڏسو ته ڇا کنڊ ۽ ڪپهه گهرائڻ جو فيصلو ڪرڻ وقت ڀارت دشمن ڪونه هو يا هو ان فيصلي کان پوء دشمن ٿي پيو. اڃان هڪ قدم اڳتي ته اهڙو ڪهڙو واقعو هن دشمن ملڪ هٿان واپار جي ڳالهه کان پوء سرزد ٿيو جو هي يڪدم رات وچ ۾ دشمن ٿي پيو. جيڪڏهن هو دشمن هو ته فيصلو ڪجي ئي نه ها ۽ جيڪڏهن ڪيو اٿو ته ان تي بيهو. ڪجهه ڏينهن اڳ چين جي هڪ وزير ايران لاء هي لفظ چيا هئا ته ايران پنهنجا فيصلا پاڻ ڪندڙ ملڪ آهي ۽ هڪ فون ڪال تي پنهنجي پاليسي ناهي بدلائيندو. هن بيان به سوشل ميڊيا تي وڏي باه ٻاري هئي ۽ هر ڪنهن اهڙو اشارو اسان جي پنهنجي ملڪ ڏانهن ئي سمجهو ۽ سمجهايو. ته ڇا کنڊ ۽ ڪپهه واري فيصلي سان به ساڳيو حشر ٿيو جو اهو بنا دير جي واپس ڪيو ويو. وزيراعظم جيڪو هڪ پاسي دعوى ڪندو رهيو آهي ته هن سان ٻه سو ماهرن جي ٽيم آهي جيڪا ٽيم هر شيء کي ٺيڪ ڪري ڇڏيندي (اها ٻي ڳالهه ته اقتدار ۾ اچڻ کان پوء ساڳيو ماڻهو ساڳي ٽيم لاء شڪايتي لفظ استعمال ڪندو رهيو آهي. جنهن کي نقل ڪندي سوشل ميڊيا تي چيو ويندو آهي ته مون کي فلاڻو، فلاڻو به ڀلو نه مليو.....) حفيظ شيخ صاحب جيڪو پنهنجي شعبي جو هڪ ماهر انسان آهي ان جي تعريف ۾ زمين آسمان هڪ ڪري ڇڏيو ويو ۽ ٿوري ئي وقت ۾ ان کي ڪم جو نه سمجهندي هٽائي ڇڏيو (سڀ وزير ان جي هٽائڻ تي هڪ جهڙي ڳالهه ڪونه پيا ڪن ڪي چون پيا ته هو چونڊن ۾ هارائي ويو ان ڪري کيس هٽايو ويو جڏهن ته ڪي چون پيا ته هو اهڙا نتيجا نه ڏيئي سگهيو جيتري ان مان توقع هئي) پوء ڪهڙي پڪ آهي ته ان جي جاء ڀريندڙ ڪم جو ثابت ٿيندو. ڊرائيور گاڏي هلائيندو يا گاڏيء مان نڪري پاڻ ڀڄندو.
پر هتي هڪ وڏو سوال اڃان ٻيو آهي جيڪو مٿئين صورتحال کي وڌيڪ ڀوائتو بڻائي ٿو ته اسان جي پنهنجي ملڪ ۾ پيدا ٿيندڙ کنڊ ۽ ڪپهه ڪيڏانهن ويئي؟ اسان جو زرعي ملڪ جيڪو پنهنجي کپت جي حساب ۾ پاڻ ڀرو رهندو آيو آهي اتي اهڙي ڪهڙي آفت آئي جنهن اهڙا بحران پيدا ڪيا. ڇا عمران سرڪار لاء اي ٽي ايم مشين سڏجندڙ (جيڪا هڪ کنڊ مافيا جي شڪل وٺي چڪي آهي جنهن مٿان ڪي ڪيس ثابت به ٿيل آهن) وري ڪا سازش ڪري پنهنجي ٽجوڙين ۾ رکيل لکن کي ڪروڙن، ڪروڙن کي اربن ۽ اربن کي کربن ۾ بدلائڻ واري هئي! جنهن جي کڙڪ حڪمران (اي ٽي ايم مخالف) ٽولي کي پئجي ويئي ۽ مافيا کي دڙڪو ڏيندي رڳو اهڙي خبر هلائي ويئي) يا وري سڄو ڪم ڪميشن جو آهي يعني جڏهن ڪو فصل لهي ته ٻاهرين ملڪن ڏانهن موڪليو ۽ هٿرادو کوٽ پيدا ڪري/ڪرائي اهي ساڳيون شيون وڌيڪ ريٽ تي گهرائي ان تي ٻنهي پاسن کان ڪميشن کائو! (ڪجهه وقت اڳ ڪڻڪ سان به ساڳيو حشر ڪيو ويو) ته پوء پويان حڪمران ڇو غلط هئا ۽ اوهان ڇو صحيح آهيو. پوء هي نيب ڇو. هي اين آر او نه ڏيندس ڇو. ڇا اهو سڀ عوام جا خيال بدلائڻ لاء آهن.
02.04.2021