ساڳيا ماڻهو صحيح ساڳيا ماڻهو غلط!
وري تحريڪ لبيڪ روڊن تي، وري ساڳيا مطالبا، وري ڀڃ ڊاه، وري ٻنهي پاسن کان موت جا ڀوائتا منظر.
اڳي اها تنظيم ڀلي هئي، ان جا سڀ مطالبا (جيڪي ساڳيا ئي آهن) صحيح هئا هاڻي اها تنظيم “ويڙهاڪ تنظيم” آهي، ان جا مطالبا مڃڻ جهڙا ڪونه آهن.
شيون تڏهن هڪ ٻئي سان ٽڪراء ۾ اچن ٿيون جڏهن انهن جو توازن بگڙي ٿو ۽ توازن بگڙڻ جو وڏي ۾ وڏو سبب “مان صحيح تون غلط” يا “هي ڪم مان ڪريان ته ثواب جيڪڏهن تون ڪرين ته گناه”
“ڪنهن هڪ لاء قانون هڪڙو ٻئي لاء قانون ٻيو” اهڙو بم آهي جنهن سان سماج ائين ذريون ذريون ٿي ويندا آهن جيئن انبن جي ڪرامت سان بهاولپور ۾ ڪريش ٿيل جهاز ۾ آمر ضيا. هن قانون سان سماج پنهنجا ذهني توازن وڃائي پنهنجا وجود به وڃائي ويهندا آهن.
اسان جي ملڪ ۾ به اهڙو ئي قانون وڏي جاه و جلال سان هلندڙ آهي ٻين لفظن ۾ اسان جو ملڪ به اهڙي ئي بم مٿان بيٺل آهي.
ڳالهه ڪا ايتري پراڻي به ڪونهي، رڳو ٽي ساڍا ٽي سال اڳ جي آهي جڏهن ٽي ايل پي نالي هڪ تنظيم فيض آباد ۾ ڌرڻو هنيو. پنهنجي مطالبن ۾ هڪ مطالبو اهو به رکيو ته فرانس جي سفير کي ملڪ نيڪالي ڏني وڃي. انهن مطالبن جي پيش ڪندڙن کان وڌيڪ پرجوش ماڻهو اهي هئا جن مان هن وقت هڪ ملڪ جو وزيراعظم آهي ۽ ٻيو وزير داخله. ان وقت ان ڌرڻي جي حمايت ۾ ٽي وي ٽاڪ شوز ۾ اچي، روڊن رستن تي تقريرون ڪندي، غيرملڪي ميڊيا کي انٽرويو ڏيندي هنن ٻنهي همراهن جو جوش ڏسڻ وٽان هوندو هو. جڏهن ان وقت جي وزيراعظم نوازشريف جي خلاف هن ڌرڻي ۾ “اڳيان باه پويان ڪنڌي” واري صورتحال پيدا ڪرائي ويئي تڏهن هي ٻيئي همراه ٻرندڙ مٿان تيل وارو ڪم ڪندا رهيا. چوڻ وارا ته اهو به چوندا رهيا آهن ته ان همراه جو هن سموري معاملي ۾ هٿ هو جنهن جي ٽرانسفر پوسٽنگ تي هن وقت ملڪ ۾ هنگامو برپا آهي ۽ ستارن ۽ آسمانن جي چال جا بهانا بڻائي ان لاء وقت کي ڊگهو ڪيو ٿو وڃي. ان همراه تي اهو به الزام هو ته ڌرڻي جي خاتمي کانپوء ڌرڻي وارن کي گهر وڃڻ لاء ڪرايو ڀاڙو به ڏنو ويو هو. ڪجهه ماڻهن جو خيال هو ۽ آهي ته “هي سمورو ميلو لڳايو ئي ان ڪري ويو هو” ۽ ميلي جي پڄاڻي تڏهن ڪرائي ويئي جڏهن نوازشريف کي “مجهي ڪيون نڪالا” تائين پهچايو ويو.
اڄ اهي ٻيئي همراه هن ساڳي ئي تنظيم کي دهشتگرد تنظيم ڪوٺين پيا ۽ سڀ وزير واري واري هڪ ئي بيان پيا ڏين ته هن تنظيم سان ويڙهاڪ تنظيمن جهڙو سلوڪ ڪيو ويندو. هن تنظيم جي هڪ مطالبي ته فرانس جي سفير کي ملڪ نيڪالي ڏني وڃي لاء هاڻي چون پيا ته اهو ناممڪن آهي جڏهن ته سرڪار سڳوريء پاڻ لکت ۾ معاهدو ڪيو هو ته ائين ئي ٿيندو.
وزيرداخلا صاحب فرمائي ٿو ته اڳ ئي ملڪ “نازڪ دور” مان گذري رهيو آهي ٻيا ملڪ اسان جي ملڪ ۾ سفير ڪونه پيا موڪلين هو تعلقات کي مڙوئي هلائڻ لاء ناظم الامور پيا موڪلين ڇو ته اهي سڀ اسان جي ملڪ کي بحرانن ۾ ڦاٿل ملڪ پيا سمجهين. سائين جن وڌيڪ فرمايو ته ڪنهن به اسلامي ملڪ فرانس جي سفير کي ملڪ نيڪالي ناهي ڏني ته اسان ڪيئن ڏيون.
اتفاق چئجي يا تاريخ جي بي رحمي جو نوازشريف جي دور ۾ وزيرداخله اهڙيون ڳالهيون ڪيون هيون ته هن مٿان موتمار حملو ٿيو هو ۽ موجوده وزيرداخلا ان وقت اهڙي معاهدي جو مسودو پاڻ ويهي تيار ڪرائي رهيو هو جنهن پوء معاهدي جي صورت ورتي. هتي هڪ وڏو سوال ذهن ۾ اڀري ٿو ته هن وقت نالي ماتر ئي صحيح جمهوريت آهي، تاريخ جي بدتر حڪمراني ئي صحيح پر جمهوريت آهي ڇا هن جمهوريت کي بچائڻ لاء “جمهوريت جمهوريت” جو راڳ ڳائي نڙي ويهاري ڇڏيندڙ پارٽين کي اڳتي اچڻ گهرجي.
ان سوال جو جواب ڪو ايترو آسان ڪونهي ڇو ته ملڪي تاريخ ٻڌائي ٿي ته ائين ڪڏهن به ڪونه ٿيو آهي. اسان جي سانڀر ۾ هڪ دفعو ائين ٿيو آهي جڏهن پيپلز پارٽيء جي پهرين حڪومت خلاف عدم اعتماد جي تحريڪ پيش ڪئي ويئي ته سنڌ جي ڏاهي ماڻهوء رسول بخش پليجي صاحب سڀني پارٽين جي سربراهن ڏانهن ٽيليگرام موڪليا هئا ۽ جمهوريت کي بچائڻ لاء پيپلز پارٽيء جو ساٿ ڏيئي عدم اعتماد جي تحريڪ کي ناڪام ڪرڻ لاء پنهنجو ڪردار نڀائڻ جي اپيل ڪئي.
هن وقت پيپلز پارٽي، نوازليگ، جميعت علماء اسلام سڀ ئي هن حڪومت جي خلاف ڪم ڪنديون رهيون آهن اهي اهڙيون جمهوري به ڪونه آهن جو هن حڪومت جو ساٿ ڏين. ان جو وڏو سبب اهو به آهي ته هي سائين خود غيرجمهوري انسان آهي جنهن جو ڪردار سدائين غيرجمهوري رهيو آهي.
سموري صورتحال مان لڳي ائين ٿو ته هن پارٽيء/ڪابينه ۾ “ويهاريل” ماڻهو عمران خان کي ان نهج/جڳهه تي پهچائڻ چاهين ٿا جتان هن همراه لاء موٽڻ ناممڪن بڻجي وڃي.
29.10.2021