مان مرد يا روبورٽ نه پر درندو آهيان
مان پنهنجي پنجن سالن جي نياڻيء سان پنهنجي منهن تي ٺڪريون مليان ٿو. مان مقدس جاء تي مقدس علم ونڊيندي وحشي بڻجي وڃان ٿو، مان سڳ سميت پڪڙيو وڃان ٿو، مقدس ڪتاب تي هٿ رکي پنهنجي ڪيل گناه کي نه مڃيندي وضاحتي بيان جاري ڪريان ٿو اڳتي هلي مان پاڻ گناه جو اقرار ڪريان ٿو ۽ اهو به اقرار ڪريان ٿو ته منهنجو پاڪ ڪتاب تي ڏنل بيان ڪوڙ تي مبني هو. مان ٽن سالن جي نياڻيء سان پنهنجي ساٿين سميت اجتماعي منهن ڪارو ڪري ان ٻارڙيء کي قتل ڪريان ٿو. مان ماڊرن علم پڙهائيندي، پاڻ کي سائنسي سوچ جو ابو سمجهان ٿو ۽ اهي علم پڙهندڙ نياڻيء کي پاس ڪرڻ لاء، ان کي سٺيون مارڪون ڏيڻ لاء بليڪ ميل ڪريان ٿو. مان پنهنجي ڀاڻيجيء کي پنهنجي هوس جو نشانو بڻايان ٿو. پنهنجي ڀاء کان ملڪيت جو حساب نه ڏيڻ جي ڏوه ۾ ڀائٽي کي پاڻ ۽ پنهنجي دوستن هٿان ڏاڍائيء جو نشانو بڻائڻ کان پوء گهٽا ڏيئي قتل ڪريان/ڪرايان ٿو. ڪا به نياڻي/نوجوان/ڪراڙي عورت مون کان محفوظ ناهي ته پوء مان نه مرد آهيان نه مان روبورٽ آهيان نه ئي مان جانور آهيان مان رڳو درندو آهيان. هي منهنجا اهي روپ آهن جيڪي پڪڙيا ويا آهن باقي جيڪي نه پڪڙيل آهن انهن جو ڪو ڪاٿو ئي ڪونهي.
منهنجي انهن درندگين جا سبب مختصر ڪپڙا نه هئا، نه آهن ۽ نه رهندا. منهنجي پنجن سالن جي ڌيء کي پورا ڪپڙا پهريل هئا. مون جڏهن اهڙو گندو عمل پاڪ جاء تي پئي ڪيو ته منهنجي ان شاگرد جو ته منهن به لسو نه هو، ڪپڙا به مهذب قسم جا پهريل هئس. منهنجي ڀائٽي ڀاڻيجيء جا ڪپڙا ته رئي سميت پورا هئا. اسان جي سماج ۾ سياري جو ته اهي سڀ سئيٽر/جيڪيٽون به پهرينديون آهن. گهڻو ڪري بازار ۾ جن کي مان اک ديک تائين ڏسندو آهيان انهن کي ته برقعا پيل هوندا آهن. ڪن کي ته اڇو برقعو به (جيڪو ڪپڙي جو قلعو هوندو آهي) پهريل هوندو آهي، هٿن پيرن ۾ جورابا به پيل هوندا اٿن پر مان انهن جي جسم تي گوشت جي لاهن چاڙهن کي نه ڏسندي به اهڙا تصور ڪري مزا وٺندو آهيان. پوء به مون اهي سڀ ڪم ڪيا ته پوء منهنجي درندگيء جو سبب مختصر يا پورا ڪپڙا ڪونه هئا.
وزيراعظم صاحب ڪجهه ڏينهن اڳ ٽي وي انٽرويو ۾ چيو هو ته مرد جيڪڏهن عورت کي مختصر ڪپڙن ۾ ڏسي ٿو ته ان جي اندر جو مرد جاڳي پوي ٿو. هن بيان تي سوشل ميڊيا تي تمام گهڻو بحث ٿي رهيو آهي. هر لکندڙ طرح طرح جو ڳالهيون لکي رهيو آهي. ڪيترن ته اهو به لکيو ته هي صاحب پاڻ اهڙي قسم جي الزامن هيٺ ايندو رهيو آهي. سندس پوري زندگي ان طرح جي گذري آهي جو الزام سندس زندگيء سان لازم ملزوم ئي رهيا آهن. ڪراچيء سميت ٻين شهرن ۾ عورتن مظاهرا ڪيا آهن. مظاهرن ۾ شامل عورتن هن بيان کي ڪروڙين عورتن جي توهين قرار ڏنو ۽ هنن مطالبو ڪيو ته وزيراعظم صاحب جهڙي وڏي منصب تي ويهي اهڙيون ڳالهيون ڪرڻ خود ان عهدي جي توهين آهي تنهنڪري هي صاحب اهڙي بيان جي معافي وٺي.
اتفاق سان جيڪڏهن ڪو راند کٽي وڃي، ڪو ڪپ/ٽرافي کٽي وڃي ته ان جو مطلب هرگز هرگز اهو ڪونهي ته هو ڪو دنيا جا سڀ ڪم ڪري سگهندو. جيڪڏهن ائين هجي ها ته پوء هي انجنيئر/ڊاڪٽر جا ڪورس ڇو پڙهيا وڃن. راتين جا اوجاڳا ڇو ڪجن بس راند کٽي/ڪو ڪپ کٽي ڊاڪٽر ٿي ويهي رهجي، انجنيئر بڻجي وڃجي.
هي ڪو پهريون دفعو ڪونهي جو سائين جن اهڙي گوهر بياني ڪئي هجي هن سائين سدائين اهڙو ئي ڳالهايو آهي جنهن جو سبب ڪهڙو به هجي پر ماڻهو ان کي اهڙي ڳالهائڻ کان پوء ان ڪرسيء لاء اهل ڪونه سمجهندا. هن بيان لاء به کيس اها خبر هجڻ گهرجي ته اسان وٽ درندو بڻجڻ لاء ڪپڙن جي سائيز سبب ڪونهي. اسان جو سماج وزيراعظم چوڌاري ڦرندڙ وزير وڙن/ميمبرن/آفيسرن ٺاهيو آهي جيڪي ايوانن ۾ هڪ ٻئي کي ماء ڀيڻ جو گاريون به ڏيندا آهن. عورت ميمبرن کي ڏائڻ به ڪوٺيندا آهن انهن کي ڪنهن سوال جي جواب ۾ اهو به چوندا آهن ته ان سوال جو جواب کپيئي ته منهنجي چيمبر ۾ اچ. انهن جو دين ايمان رڳو لٽ ڦر آهي. جن قوم جي نفسياتي ڪيفيتن کي نه سمجهو، نه سمجهڻ جي زحمت ڪئي.
سائين وزيراعظم صاحب! عورت مرد کان سواء ٻڙي آهي ته مرد به عورت کان سواء ڪجهه ڪونهي. جيڪڏهن عورت کي مختصر ڪپڙن ۾ ڏسي مرد جا جذبا جاڳن ٿا ته عورت جا به جذبا تڏهن ضرور جاڳندا جڏهن اها ڪنهن مرد کي مختصر ڪپڙن ۾ ڏسندي. ان جو حل ڪڏهن به اهو ڪونهي ته عورت مرد کي ۽ مرد عورت کي ڪڏهن ڏسي ئي ڪونه. ذهني سافٽ ويئر/ونڊو جو ڪرپٽ هجڻ سان گڏ ڪيترا ئي ان جا سبب آهن. پيار تي پهرا به ان جو وڏو سبب آهن. اوهان شايد ناهي ٻڌو “جب جب پيار په پهرا هوا هي پيار اور ڀي گهرا هوا هي”. ان جو حل اسان جي سنڌ جي حڪيم شاعر شاه لطيف اڄ کان ٽي سو سال اڳ ٻڌايو هو، “سڀ ڪو پسي پرين کي”. پيار آزاد هجي نه ڪي ڇڙواڳ. آزادي ۽ ڇڙواڳيء ۾ فرق آهي. هڪ لمحي لاء اهي سماج ڏسو جن هن شاعر جي شعر تي عمل ڪيو آهي اوهان کي خبر پئجي ويندي.
25.06.2021