ٿر ٻاٻيھو : يوسف فقير
ڳائڻ سان گڏ بھترين ھارمونيم وڄائيندڙ يوسف فقير ٺٺي واري پاسي پنھنجي مائٽن جي گھر ۾ ترسيل ھو ته اھا ڪوٺي ڪري پئي، جنھن ۾ سندس ھارمونيم پيل ھو. ھاڻي ھو اڌار وارو ھارمونيم وٺي ڳائي ٿو. ڳائڻ جو ان حد تائين عشق اٿس جو مارئي واري ميلي ۾ ڊسمبر جي سردين دوران به ھو ڪاسٻي کان ڀالوا تائين ھڪ ٻارڙي سان پنڌ آيو ھو. مارئي جي حوالي سان ھو ان ڪري ھو ته جنھن مارئي کي ھن ٿر جي ڀٽن ۽ ڳوٺن ۾ ڳايو آھي، ان جي ميلي مان غير حاضر ڪيئ رھي؟ ڪاسٻي ايندڙ ماڻھو ڪا اوطاق نه ھجڻ جي صورت ۾ کيس ڀرڀاسي جي ٻنين ۾ وٺي وڃي به ڳارائين ٿا. خبر ناھي ته مظھر الاسلام کي يوسف فقير جي ڪھڙن آلاپن موھي وڌو ھجي پر ٿرين کي ته ھو مارواڙي ۽ گجراتي لوڪ گيت ڳائي روئاڙي وجھي ٿو، جنھن ۾ وڇوڙن جو درد وڻجارن کي نه وڃڻ يا ساڻ وٺي ھلڻ جو عاجزانه اپيلون ٿيل آھن. يوسف فقير نابين توھان کي ٿر ۾ ڀٽڪندڙ مورن جي ٽھوڪن جي به موسيقيءَ واري معني ٻڌائيندو ته مور اصل ۾ ”مي آوء“ چون ٿا. مارواڙي ۾ مينھن کي ”مي“ ۽ اچڻ کي آوء چئون ٿا. تنھن ڪري يوسف فقير موجب اسان ته موسمي مينھن گھرون ٿا پر مور ته ٻاھروئي مينھن لاءِ پڪاريندا رھن ٿا، پر سندن آلاپن جو قدر نٿو ڪيو وڃي.