ميلي جي موٽ : ٻڍو فقير
شوق ۽ خانداني ڪرت سبب ٻڌي فقير 16 سالن کان راڳ جي سکيا، مراد فقير کان وٺڻ شروع ڪئي ۽ پراڻي دور جي شاعرن کي وڌيڪ ڳايو. ھو چوي ٿو ته ٿر ۾ اڃان به فنڪارن کي موٽ ملي ٿي، ڪٿي به محفل ڪرڻ وڃون ته ٻڪري ٺڪري ڏيئي ڇڏين ٿا. ڳوٺن ۾ راسوڙا ۽ ڀٽائي جون وايون گھڻيون ٻڌيون وڃن ٿيون. شايد ڀٽائي ٿرين جو درد جو وڌيڪ بھتر نموني اظھار ڪري سگھيو آھي. ٻڌي فقير کي ھڪ ئي شادي مان چار پٽ ۽ ٻه نياڻيون آھن. اھو سڄو عيال ھو ڳائڻ ذريعي پالي ٿو. فن جي بيوفائيءَ جو شڪايتون ڪرڻ باوجود جڏھن کانئس پيرسنيءَ ۾ ڪنھن پڇتاءَ متعلق پڇجي ٿو ته ھو چوي ٿو ”ڳائڻ سان ڪھڙو پڇتاءَ، سچي ڳالھه ته اھا آھي ته جڏھن برسات پوندي آھي ته بيمار ھوندي به کٽ تي پيو ھوندس تڏھن به جھونگاريندو رھندو آھيان.“ جڏھن کانئس راڳين پاران برساتون وسرائڻ وارن معجزن بابت پڇجي ٿو ته ھو مزاحيه انداز ۾ ڳالھه ڪري ٿو ته ”اھي زمانا ئي ويا، ھاڻي ته سڄو سال ميگھه ملھار ڳايوسين پر برسات جو نالو نشان ئي ظاھر ڪو نه ھو الٽو اھڙو اچي ڏڪار پيو جو 15 روپين ۾ ٻڪري پيون وڪامجن.“