زيوس ديوتا
ڪيترا آهن مصور
کوڙ تصويرون ڪيون تخليق جن جي آڱرين
هر تصور جا انوکا ۽ اڇوتا عڪس آهن
عڪس هرهڪ جي الڳ تاريخ آهي
۽ سندن پيڙا به پنهنجي ، درد پنهنجو
غم- خوشيءَ جا گيت ڳائيندڙ؛ فهم ۽ فڪر پنهنجو ،
فرد پنهنجو
هر تصور جي اڳيان تصوير آھ
۽ پٺيان آهي مصور
ڪائناتي گئلري ۾
هر مصور جا سجايل شاهڪار
۽ تصور جا نرالا رنگ ڪيئي روپ يا ٻهروپ ۽ جهٽڪا
شعوري لاشعوري برش جا
سڀ سرجڻهار پنهنجن سرجيل
شاهڪارن جا خدا بڻجي هلن ٿا
ساريون تصويرون کڻن ٿيون آڱريون
ڀيڙ ۾ چهرا سڃاڻن پنهنجي سرجڻهار جا
ڪائناتي گئلري ۾ ڪيئي تصويرون،
تصور ۽ مصور ڪيترا
آڱريون پنهنجي ڏندن ۾ ڏئي چٻاڙڻ ٿا لڳن
ڪير آهي ؟
جو سڏائي علم آرٽ جو، ادب جو سنگتراشيءَ،
۽ چترڪاريءَ جو زيوس ديوتا
ٿو هلائي هوڏ پنهنجي
رنگ سڀ بي رنگ ڪوٺي
سوچ کي تالا هڻي
عقل تي چٿرون ڪري
برش سڀ ساڙي ڇڏي
هر تصورجي نرڙ ۾ نَيلَ ٺوڪي
هر مصور جي اکين ۾ گرم سيهو ٿو ڀري
ڪائناتي گئلريءَ تي نيٺ دعويٰ ٿو ڪري
قابض هجڻ جي .
۽ سمورن چترڪارن لئه سندن مڪتبِ فڪر مان
ڪيئي فتوائون خريدي قتل جون
سڀني تصويرن جي بيهڪ هر تخيل جي اڏام ۽ ڏنل ترتيب
رنگن کي رَلائي هل ڪندڙ وجدان تي ڦيري منڌيئڙا
۽ ڀري ٿو رنگ شرمندا، ڪڌي ترتيب ۽ ڇائي عقل جي
علم جي چهري تي ڪارنهن
۽ انائن جي ڪٻاڙيءَ مان ڪڍي وجدان داغيل
هر تصور جو ڪري تبديل چهرو
ڪائناتي گئلريءَ تي ليڪ ڦيريندڙ هي زيوس ديوتا
پنهنجي ئي پاڳل پڻي ۾
پل اجهي ٿو پل جلي ٿو
روز پنهنجي ٻوٿ تي دانگي ملي ٿو.