ڪويتا
ڪويتا جا سڀ ڀائر، ڀينرون
نيٺ پنهنجي انجام تي پهچي ويا
کين وقت اڳيان هلڻ ڪونه آيو
غزل مري ويو
غالب کان گلزار تائين
مرڻ کان اڳ
پنهنجي عروضي ڇندي قبيلي واري
نظم کي به
اياز جي ڪتابن مان ٻاهر ڪڍي
خيراتي اسپتال جي ميري بيڊ تي
موت جي انتظار ۾ هچڪيون ڀريندي ڏسندو ويو
موسيقي سان مائٽي هجڻ جي الزام ۾
بيت ۽ وائي کي چونڪ تي ڦاهي ڏني وئي
ڀٽائيءَ سان دوستي به کين بچائي ڪانه سگھي
روح جي ردم سان ٺهڪي هلڻ واري
وچڙندر بيماري جي خوف ۾
لوڪ گيت ۽ گيت مٿان راتاهو هڻي
انهن کي هڪ جھڙپ ۾ قتل ڪيو ويو
۽ هاڻي
ڪويتا جيڪا پنهنجا سڀ
هار سينگار
ويس فيشن
ناچ ۽ ناز ڏيکاري چڪي آهي
اڃا نئون ڳولهيندڙن
نواڻ جي جنون ۾
مختصر ۽ سڌو سنئون حسن ڏسڻ لاءِ
سندس سارا ڪپڙا لاهي
کيس ننگو ڪيو آهي.