ڊرنڪن برال (Drunken brawl)
واه ٺيڪيدار صاحب تنهنجون شاهي دعوتون
هي ڪريٽن تي ڪريٽ سڀ ولايت جو شراب
هر طرف ڊائمنڊ، گلاسن سان سجايل ٽيبلون
دوستيءَ جا دائرا سڀ معتبر
يار، يارانا سمورا تنهنجي لئه ڇانئون ڇپرَ
تون به يارن يار آهين
معتبر مئخوار آهين
جام تي ٿو جام سڀني سان ملائين
تو ته ڳالهايو حواري هاڻ ڪجهه مون کي به ٻڌ
مان الورا، مان اجنتا جي سموريءَ سنگتراشيءَ جو اڪيلو سنگتراش
منهنجي عظمت جي اڳيان آ،
تنهنجي حيثيت پاش پاش
مان ڇهان ڪوري پٿر کي روح ٿو ڀرجي منجھس
تخليق جي تهه تي پڄڻ واري نظر ڪاٿئون اچي
ماٺ ڪر ڙي سنگتراش
مان سياست کي دٻائي ٿو کڙيءَ هيٺان رکان
آنءُ سياستدان پيڙهين کان وٺي
تون ڌِڪن جي ڌوڙ آهين، آءُ طاقتور سدائين
تون سڪي جي لئي سڪين ٿو، آءُ نوٽن تي نچان ٿو
مون مٿان اڀري پيو الهي پيو
منهنجي سياست جو سڪو چمڪي پيو
بس سياست جا خدا
مان رقاصا
تون رهين پيئندو سدائين منهنجي گهنگهرن جون هي جهنڪارون گلاسن ۾ ڀري
تو چٽيا سينگار جا سڀ رنگ منهنجي جسم تان
هٺ تنهنجو ناچ گھر جي فرش تي ڪرندو رهي
منهنجي ٽوليءَ جون سموريون ناچڻيون
بزم جو هر فرد جن جي سونهن تي
ڀونئري جيان ڀرندو وتي
او ٽڪي جي ناچڻي
آنءُ موسيقار راڳي
ساز منهنجا
سر منڊل سرتال منهنجا
۽ مڌر آلاپ منهنجا
آڱريون منهنجون نچائن تنهنجي هر انگ انگ کي
منهنجي سازن کان سواءِ
ڪيئن وَسائيندينءَ ادائن سان سندءِ سارنگ کي
تون ٻڌاءِ ڪهڙي بلا آن
وات ڦاڙي ڳالهه ڪهڙي ٿو ڪرين او مڱڻهار
تون وڃي طبلا وڄاءِ
مان هتان جو رئيس آهيان
منهنجي آڏو ڪير ايندو
ڪير آ جو منهنجي طاقت کي ڪٿيندو
مان ڪيان جي هڪ اشارو راڄ سارو
مون مٿان سر گهور ٿيندو.
او وڏيرا !
تنهجي طاقت هڪڙي موسم جيتري آ
آپيشاهي منهنجي پيشي ۾ پلي آ
مان سمورين موسمن جو ڦول آهيان
مان سمورن حاڪمن وٽ هر دفعي مقبول آهيان
هر سماجي ڪار ۽ وهنوار جو اختيار مون وٽ
اختيارن تي عمل جي لاء صوبيدار مون وٽ
تنهنجي پٽڪي جو تُرو منهنجي ڪري
تنهنجي دل جو خوف ۽ هر حوصلو منهنجي ڪري
تون به ڪامورا ڀلا ڪهڙو ڀلو آن
آمرن جو پڇَ لٽڪائو رهيو آن
مون ڏٺا آهن سڀئي ڪرتوت تنهنجا
مان ازل کان انقلابي
تون ڌنڌوڙي ۽ شرابي
مان دليلن جي دنيا جو بادشاه
ڪرتا ڌرتا ڪورٽن جو، مان وڪيل
مان رکان قانون کي نوڪر جيان
تنهنجي اختيارن مٿان ٺوڪر جيان
تون وڪالت ڪر ڀلي او ڪامريڊ
مان صحافي ،
مان صحافت ۾ رکان پنهنجا ٿريٽ
وقت جو مون کي چوڻ آ
تر سموري تي وڃين تون راڄ ڪر
تون قلم جي نوڪ سان،
سرڪار جا نوڪر سڀيئي تاراج ڪر
هر ڪمائيءَ ۾ حصيداري رکينِ
سڀ جوا خانا اڏا هفتا سڀئي
جي کلن تنهنجي اجازت سان کلن
اک صحافت جي مٽايو آ سماج
۽ سڀئي ڪردار تنهنجي ڪئمرا ۾
ڪيترا ننڍڙا لڳن ٿا
نَئن زماني جو وڏيرو آنهه تون
پنهنجي حلقي جي صوبيداري به ڪر
پاءِ ڪردارن سمورن جي مٿان پيلي نظر
ڪير ٿيندو آن پٽيوالي جا پٽ
تون صحافت جي نه واقف صاد کان
چؤطرف آواز الريا
گوڙ ٿيو
هر نڙيءَ مان رنڀ نڪتي
۽ سمورن مئه پياڪن جوش مان ٻانهون کنجيون
ٽيبلون اڇلائجن ٿيون ۽ گلاسن جي ٽٽڻ جا هر طرف آواز آهن
ڪجهه گهڙين جي ڪشمڪش ۽ وات ويڙهائڻ کان پوءِ
موت جي ماٺار آهي
ڌوڙ هر ڪردار آهي.