تارو
تون جڏهن ندي ٿي پئينءَ
مان ٻرندڙ لائوو ٿي تو ۾ وسامي ويس
تون جڏهن صبح بڻجي پئينءَ
مان ڪوهيڙو بڻجي تو ۾ پاڻ سڪائڻ لڳس
تون جڏهن رات ٿي پئينءَ
ته مان ننڊ بڻجي تنهنجي وجود ۾ وڃائجي ويس
تون جڏهن پهاڙ ٿي پئي هئينءَ
ته مان شام جو سورج بڻجي تنهنجي پاڇي ۾ ٻڏي ويو هوس
تون جڏهن صحرا ٿي پئي هئينءَ
مان ساوڻ جو وسڪارو ٿي تو ۾ جذب ٿي ويو هوس
تون جڏهن خواب بڻجي پئينءَ
ته مان تعبير بڻجي خود پاڻ کي ئي ڳوليندو رهيس
اڄ جڏهن تون آسمان ٿي پئي آهين ته
مان ستارو ٿي پنهنجي ئي تمنا ۾ ٽٽي پيو آهيان.