خوف-1
جوش نديءَ جي خاموشيءَ کي
ارپيو نيٺ بڊي جي موسم
لانگها سڀ ٻڏا واهڙ جا
ڍنڍون ڍورا خوب وهن ٿا
واهڙ ڄڻ درياھ لڳن ٿا
ٻوڏ ڀريا جو ٻيٽ کي ڀاڪر
ڪچيءَ کي سيرابي وئي ڇرَ
پاڻيءَ سارو جهنگ لتاڙيو
ليٿڙجي لس ليٽ ڪري ويو
پيرن هيٺان ٻيٽ ڪري ويو
ٻوڏ بچايا چند ٽٻا
جن ۾ لانڍيون ۽ جهوپا
ڄڻ ٻيڙيءَ تي گهرڙا آهن
هاءِ پريشانيءَ پنهنجيءَ ۾
ماڻهو ڪيڏا تنها آهن!
ڇانيل خوف سڄي ٻيلي تي
چور ۽ ڀاڳيو گڏ ٻيڙي تي
ڪڪڙ ، ٻلو هڪ ڇني تي
بگهڙ، ڦاڙهو گڏ ٽٻي تي
خوف وڃايو سارو چرپڻ
وحشين مان نڪتو وحشيپڻ
او ڇرَ؛ تون هر چيز کڻي وڃ
پر ڏاڍن کي خوف ڏئي وڃ
پر ڏاڍن کي خوف ڏئي وڃ.