موت- 1
موت مهمان اوچتي وانگي
ڪير ڄاڻي ته ڪنهن جي در پهچي
۽ ڪمهلو ڪڙي کي کڙڪائي
ڪير ڄاڻي ته انت کان اڳ ۾
موت کان بي خبر ستل ماڻهو
ننڊ- ديوي جي ساهه سان جڪڙيل
نرم آغوش جي اجالن ۾
خواب ڏسندو هجي جياپي جا
يا سر شام دور ساحل تي
ڪنهن پريوش جي پيار ۾ پاڳل
عمر ڀر جا عذاب ڪاٽيندي
شام جي رنگ ۾ خزان کي ڏسي
۽ بهارن ڏي سار ڦيرائي
ٺوٺ جيون جا ريگزار ڏسي
ٽهڪ يادن جي پاند ۾ ويڙهي
اوڇنگارون لڪائي ڇاتيءَ ۾
ڪير ڄاڻي ته ڪير ڇا سوچي؟
درد جا پل وصال جا لمحا
پيار جا گيت يا ڪي پوجا جا
يا ڪيل اڻ ڪيل گناهه ڏسي
ڪير ڄاڻي ته ڪير ان لمحي
عڪس ڪهڙا ۽ ڪهڙيون تصويرون
ذهن جي آرسين ۾ سينگاري
موت مهمان اوچتي وانگي
ڪير ڄاڻي ته ڪنهن جي در پهچي!؟