سمبارا-2
دل چوي ٿي صديون
توتان واري ڇڏيان
او حسين ناچڻي!
چيلهه جي لوڏ تي
ٿيون لڏن لشڪرن جون صفون
وقت گهنگهرن جي جهنڪار سان ٿو ڊڪي
تنهنجي پيرن جي آهٽ سندي تال تي
صبح ساجهر ٿو سورج اٿي ننڊ مان
ٽهڪ گونجن پهاڙن ۾ گونجار ٿئي
هوش پنهنجا وڃائي ٿا جهرڻا وِهن
تار تارئون ندي ٿيو پوي
تنهنجي وارن جي ور ور وڪڙ ۾ پرين!
آ پريشان منهنجو مقدر اڃان
تنهنجو سارو بدن شاعري ٿو لڳي
استعارن سندا ويس اوڍيا انگن
کن کنن کن آ ڪنگڻن جي اتهاس ٿي
۽ نگاهن جو رڪجڻ به تاريخ آ
دلربا عڪس تنهنجي ادا جا چٽي
رنگ سوچن جا سارا سنواري ڇڏيان
دل چوي ٿي صديون تو تان واري ڇڏيان
او حسين ناچڻي!
او حسين ناچڻي!