وڇوڙو
وڃو ٿا درد ڏيو الوداع کلي ته ڪيو
ڊگهي آ رات وڇوڙي جي عمر جي بن ۾
اڏايو پاند عطا جا رڳن ۾ روح وڄي
کلو ته درد جي رخ تي گلاب ــــ ريک سَجي
اوهان جي مرڪ اسان جي اداس جيون ۾
نفيس آس جا موتيا گلاب پوکيندي
اکيون کڻو ته اسان جا گناهه معاف ٿين
خدا حضورِ بندي جا حساب صاف ٿين
جلي نه روح ڏيئو ٿي پراڻي مندر جو
ڪيو کڻي به ڪيو خيال پنهنجي شاعر جو
وڃو ٿا درد ڏيو الوداع کلي ته ڪيو
پتو نه آهه وڇوڙو طويل ٿي به وڃي
ڏيئو اميد جو آخر ٻري اجهي به وڃي
پهاڄ رات جو گهيرو اڃا وڌي به وڃي
حيات موت جو جهڳڙو ڇِڙي نڀي به وڃي.