رَوَيا
تلخ رويا ساڻ سمهاري
بستر تي مان ليٽيو آهيان
احساسن جي سورج مان اڄ
ڪيڏي نٽهڻ اُسَ وسي ٿي
دل جو گرم سمندر ٿيو آ
لهرن مان جا ٻاڦ اُڏي سا
سانت_نگر جي سرد جبل تي
ڪوهيڙي جان برف ڪِري آ
مند ڦري ٿي، برف ڳري ٿي
نيڻ ندين جو ڏيک ڏين ٿا
ڪنڌيءَ ڪنڌيءَ تي ڦول ٽڙن ٿا
لال گلابي رنگ رچن ٿا
گرم گهڙيون، برفاني لمحا
خوشبو، رنگ، ڪنارا، گلڙا
پوپٽ، نيڻ_ندين جا ڳوڙها
سندر لمحن جهڙا سپنا
سارا سانگ کڻي بستر ۾
تنهنجي رَوين جي ڀاڪر ۾
روز سمهاري ننڊ ڪيان ٿو
روز سمهاري ننڊ ڪيان ٿو.