خودڪلامي
ڪير آهين؟
هن ڪمهلي وقت آخر ڪير هي کڙکڙ ڪري ٿو
جو انڌيرن ۾ ستل همزاد منهنجو
سانت ۾ ڀڙڀڙ ڪري ٿو
ڪير آهين
تون ته منهنجي زال آهين
منهنجي ٻارن کي سنڀالڻ لاءِ هڪ آيا به آهين
صاف سٿرو گھر رکڻ جي لاءِ هڪڙي نوڪرياڻي
پئنٽ، شرٽون، چادرون ڌئندڙ فريءَ جي ڌوٻياڻي
منهنجي گھر لئه مفت جي ڪا بورچياڻي
تو ڪڏهن سوچيو ته توکي ڀي زماني سان ملائي وک
هلڻ گھرجي
يا ڪيئي ڪوشش پکين سان گڏ اڏڻ جي
ماسٽر ڊگري رکين ٿي پوءِ به ڇو؟
تو پڙهيل هوندي به پنهنجي لئه خريديو قيد خانو
سچ ڇڏي تو ڄڻ سڀيتا مان کنيو آهي فسانو
تون ڀلي منهنجي اڪيلائيءَ جي ساٿياڻي نه ٿيءُ
مون جڏهن پئي رات جي اونداه ۾
ڪا ايامن جي اڪيلائي سٺي
درد _ڏاهپ جا پئي پيتم چڪايل وه وٽا
تو ڪئي پئي ننڊ پنهنجي ڏينهن جا سارا خفا ٻيهار
ورجائڻ جي لئه
آءُ ڄاڻان
تون ته منهنجي ٻول جي ڌاڳي ٻڌل آن
ڀل نه پنڇين سان اڏڻ چاهين مگر
ڪيئن پڃري ۾ رواجن جي رهين ٿي؟
زندگانيءَ جا ستم سانده سهين ٿي؟