ڪڏهن!
غزل جو ڪڏهن شعر
دوهو ڪڏهن
ڪڏهن نظم جو سِٽ سِٽاءُ
ڪڏهن گيت جي لئه ٿيو ٿِي وڃِين!
جڏهن مان لِکڻ ٿو لڳان
تڏهن
اِئين ٿو لڳي
ته ڄڻ تنهنجو هٿ منهنجي هٿ تي ڌَريل آ
تڏهن ئي ته هر لفظ جي طاق تي
سُڳنڌت ڏِيو ڪو ٻَريل آ
تڏهن ئي ته هر سِٽَ جي سِينڌ ۾ کِيرَ ڌارا ڀَريل آ!