اَلا!
اکين کي اکين ڏي اُماڻي نه ٿِي
اَلا آرسيءَ کي سُڃاڻي نه ٿِي
اِها ڄاڻ ئي آهه ڄيري ڄراٽَ
سُٺو آهه جو ڪجهه به ڄاڻي نه ٿِي
اٿس وات ۾ مُڱ، ڪنن ۾ ڪپاهه
پڙاڏي جيان سَڏ وراڻي نه ٿِي
نه اڄ جي ڪري جو وڌي آجِيان
اُنهيءَ لاءِ ڪڏهين سڀاڻي نه ٿِي
سڀاڻي اُها ڳالهه ٿيندي به ڪيئَن
اُها ڳالهه جيڪا به هاڻي نه ٿِي
پئي کٽَ واڻي ۽ مُرڪي پَئِي
چوان ڪيئَن ڪو خواب واڻي نه ٿِي!
اُها مهل جا آهه موتيءَ مثال
اُنهيءَ مهل کي ڪوهه ماڻي نه ٿِي!
ڇَڄي ڪو نه پُوندو ڪچيءَ تند جيئن
اَلا تَنُ تَن ڏانهن تاڻي نه ٿِي!