راڌِيڪا!
او راڌِيڪا! او راڌِيڪا! توبِن مَڌُبَن آ سُنسانُ!
گُلَ ڦُلَ رنگ سُڳنڌ هوائُون، پکي پکڻ وَڻ ٽِڻ حيران
او راڌِيڪا!
تارن جي جا ٽِم ٽِم آهي، ڪِرڻو ڪِرڻو جهڙو ڪانُ
او راڌِيڪا!
پاڌر ، پهاڙ، ندي، جَهرڻا، آءُ اُنهن کي ڏي جيئدانُ
او راڌِيڪا!
ڦوڙائي جو ڦَٽُ کُلي پيو، شفق اُفق تي لَهُو لهانُ
او راڌِيڪا!
چنڊ ٺلهو ڪشڪول لڳي ٿو، مُرڪِي اُن ۾ پائي دانُ
او راڌِيڪا!
سُندر سپنا، سوچون لوچون، گيت گُلابي سڀ شمشانُ
او راڌِيڪا!
آس نراس نه ڪج نيڻن جي، منهنجي مَن جو رکجان مانُ
او راڌِيڪا! او راڌِيڪا!
توبِن مَڌُبَن آ سُنسانُ!