وِيچاريو!
سَچُ به هو يا مون وِيچاريو
مُرڪي هُن مون ڏانهن نهاريو!
اُڀ تي ڪونجڙين ڪُڻِڪاريو
ساڄن ساري مون اوساريو
گيت پپيهي کان وسري ويو
۽ مون اُن کي ياد ڏياريو
عيدون ۽ عاشورا آيا
ليڪن مون کي ڪنهن به نه ساريو
اَمرت سمجهي ڪنهن وِهُه پِيتو
وِهُه ڄاڻي ڪنهن اَمرت هاريو
هانءُ برابر ٿانءُ نه آهي
اُن کي لڙڪن سان آ گهاريو
هولي آئي ويئي هولي
ڪنهن به اسان تي رنگ نه هاريو
سانوڻ ڪو نه وِسائي سگهندو
تو جو من ۾ ٻارڻ ٻاريو
ماڻهن کي ڏيکارڻ ڪارڻ
لُڙڪَ ڏئي هڪ مُرڪ اُڌاريو
ڪويءَ بنا ڪنهن ڪويءَ بنا، ها
وِيرَ ويرَ کي ڪنهن به نه واريو
ڳهر ڳڱاٽيا ڳاٽ اُڀا ٿيا
سينگاريو سوري سينگاريو