هُوءَ!
هُوءَ جا پاڻ ڪويتا آهي
ساچَي ٿِي
‘هُن تي آءٌ ڪويتا جوڙيان!’
هُن جي چندر مُک تي
آءٌ اکيون ٿو کوڙِيان
هُن جو چندر مُک
هَٿَ تِرين تي
ايئَن رکيل آهي
جنءَ ڌرمي پُستڪ رحل مٿان!
ٺاهڻ واري
هُن کي ڪيڏو سُندر ٺاهيو آهي!
هُن کي چاهي، ٻيو مون ڪجهه به نه چاهيو آهي
۽ مان سوچيان ٿو
دوهي جهڙا چَپَ سندس
۽ نيڻ غزل
لفظن ۾ ڪنءَ لِکبا!
هن کي پَسندي، اِنءَ ٿو ڀاسي
ڄڻ هوءَ منهنجي ڪَوِتا آهي
هُن جي ساگر نيڻن ۾ ‘پنهنجو پاڻ پَسِي’ ايئَن لڳي ٿو
جيئَڻ کي ڪا معنيٰ آهي!
۽ هن جي لوڏ لکن جي
بس
ايندي به رڳو ڏسندو رهجيس
ويندي به رڳو ڏسندو رهجيس!
21.2.2014