هان!
هان ڀڃي ڀور تو ڪيو جو هان
هان ٺِڪر جو ته ڪو نه هو ڪو ٿان
وارُ جن لئِه ڪيا وِڇاڻا تو
ڪنءَ نه تن تي رهي ڪڪر جي ڇان
سِجَ اُڀريا لٿا، لٿا اُڀريا
سارَ تنهنجي اُها، اُهوئي مان
صرف تو کان سوا سڄڻ سائين
پاڻ پنهنجو وڃي پُڇون ڪنهن کان
نان اسان جو رهي، رهي نه رهي
سنڌڙيءَ جو رهي سدائين نان