خيال
خيال رکجان
انهن اکين جو
چپن
ڳلن
جسم
روح، دل جو خيال رکجان!
خيال رکجان
اِنهن اکين جو انهن سکين جو
ڪجل اِنهن لاءِ ئي ٺهيو آ
سَچي پُڇين جي ته هر سُريلو غزل انهن لاءِ ئي رچيو آ!
خيال رکجان
انهن چپن جو
چُمي انهن لئه سندم چپن آ رکي سنڀالي!
خيال رکجان
انهن ڳلن جو
کِلڻ سان ڪُن ٿو پوي جنين تي!
خيال رکجان
انهيءَ بدن جو
جو سنگ مرمر منجهان ٺهيو آ!
خيال رکجانءِ
رُوحَ جو، رُوحُ جو پويتر ۽ پاڪ آهي
نه دل تي ڪوئي ملال رکجان
فراق ۾ ڀي وصال رکجان
خيال جو بس خيال رکجان!
(سچل سرمست جي سِٽ: ”مين تان ڪوئي خيال هان، ملسن نال خيال دي“ کان متاثر ٿي لکيل)