پُوڄا!
هوا ۾ هُڳاءُ آهي
۽ مون کي پَڪَ آهي
ته تون اچي رهي آهين
ڪُلهن تي بادل کڻي
وَسڻ جا ويس ڪري
تون اچي رهي آهين
انگَ ۾ رنگَ ڀري
ڪاريڊور ۾
ڌيري ڌيري پير ڌري
اِجهوڪِي اِجهو
خوشبو جو آوارا جُهوٽو
توکان اڳ مون تائين پهتو
اِجهوڪِي اِجهو
توکان اڳ مون تائين پهتو
تنهنجي چوڙين جو ڇِڻڪو
اجهوڪِي اِجهو
ڪمري جي در مان تنهنجو طلوع ٿيو
۽ سڄو ڪمرو
ڄاڻ ڪنهن ٿڌي ٿڌي خوشبو سان واسجي ويو
۽ منهنجو مَن
ڄاڻ مڌم مڌر سُرن سان لين ٿي ويو
۽ منهنجو تن
ڄاڻ روشنين سان رِل مِل ٿي ويو!
هوا ۾ هڳاءُ آهي
۽ مون کي پَڪَ آهي
ته تون اچي رهي آهين
هٿ ۾ ڪو ڪتاب کڻي
ڪتاب ۾ ڪو گلاب کڻي
تون اچي رهي آهين!
جيسين تائين
تون پهچين مون تائين
تيسين تائين
مان لکندو رهان هِيءَ ڪَوِتا
تو جهڙي سُندر ڪَوِتا
تو جهڙي ئي
سُرَهِي سَرَ هِي
سُرِيلي
۽ سُهائِي ڪَوِتا
اَتِي ڌيان گيان سان
ڄڻ ڪَوِتا نه هجي
پُوڄا هجي!