فنڪشن
مون ڏي هڪ وار نهاريو نه ٿيئِه
آءٌ سَو وار نهاري به چُڪس
ڀُلجي سُلجي به ڏٺئِه ڪو نه اَلا
دل جو آئينو اُجاري به چُڪس
ڪنءَ نه ڄاڻي ٻِجهي اُن محفل ۾
اِڻ سڃاڻو ٿي وينءَ منهنجي لاءِ
تون ته سڀڪجهه هُينءَ مون لئه ليڪن
آءٌ ڪجهه ڪو نه هُئس تنهنجي لاءِ
مُرڪ جي سُرڪ لئه سِڪندو ئي رهيس
نيڻ پياسا هئا پياسا ئي رهيا
۽ سندءِ ساٿ نه هو، ماڳ نه هو
صرف رستا هئا رستا ئي رهيا
هِن کي هُن کي به ڏٺئه ٿي ور ور
در درين کي ۽ ڀِتين کي به ڏٺئه
اڻ لکو ئي سهي، هڪ اڌ ڀيرو
نه ڏٺئه مون کي، ڇِتين کي به ڏٺئه
جيڪو هر هر ٿي ڪِريو ڪُنڊ وٽان
اُهو اسٽيج تي بينر به ڏٺئه
جنهن کي چوندا ئي هئا پَوڻا پنج
سو اُهو چِٻَ مِنسٽر به ڏٺئه
در جهلي آءٌ ته بيٺو ئي رهيس
تون ٻِئي در منجهان اُلَهِي به وينءَ
آءٌ تو ڏانهن وڌيو هوس مگر
تون چڙهي ڪار ۾ اُسَهِي به وينءَ!