ڪڏهين!
رُنا، کِلياسين پاڻ،
دلڙي ڌير سُڌير ٿي-
ڳالهائي توساڻ!
ڪڏهن ياد ڪيوءِ،
هِڏڪِيءَ تي منهنجو ڀلا-
نالو ڪو ورتوءِ؟
سُور ڪري ڇڏ سُرڪ،
لوڪ اٿئي منهن موڪِ ڙي-
لُڙڪ ڪري ڇڏ مُرڪ!
هي ڪتاب سنڌي ٻوليءَ جي نامياري شاعر امداد حسينيءَ جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. امڊاد حسيني صاحب لکي ٿو:
”عشق زندگي ۽ شاعري الڳ الڳ هوندي به الڳ نه آهن ـ اهي پنهنجي مقرر وقت تي ذهن جي آسمان تي، ٽيڙوءَ جي ٽِمڪي جيان آهن، جنهن ۾ ٽنهي ستارن جي هڪ جيتري اهميت آهي ـ ۽ منهنجي پـريـمـڪا، منهنجي ڪـويـتـا ئي ته آهي.
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو